Amaç: Ruhsal hastalığa sahip ebeveynin çocuğu olmak oldukça zorlu bir yaşamı beraberinde getirmektedir. Buna karşın ruhsal sorunu olan ebeveyne sahip çocukların neler yaşadıklarına dair toplumda ve sağlık çalışanlarında farkmdalığın az olduğu bilinmektedir. Ülkemizde de ruhsal bozukluk tanısı almış ebeveynlerin çocuklarının duygu, düşünce ve deneyimlerini açıklaştırmak ve bu hastalıkların çocukların psikososyal gelişimi üzerindeki etkilerini tanımlamak amacıyla yapılmış çalışmalara gereksinim duyulmaktadır. Bu çalışmanın amacı, çocukların, ruhsal hastahk tanısı almış ebeveynle yaşamaya ilişkin duygu, düşünce ve deneyimlerini belirlemektir. Yöntem: Bu çalışmada fenomenolojik yöntem kullanılmış ve katılımcı sayısı, “veriye doyma” ilkesine göre belirlenmiştir. Buna göre ömeklem 15 çocuktan oluşmuştur. Araştırmalım verileri soru kağıdı üe toplanmıştır. Çocukların yazılı ifadelerinden elde edilen veriler, Colaizzi’nin(1978) önerdiği veri analizi yöntemine göre analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların dokuzu kız, altısı erkek olup, beşi ilköğretimde, onu lisede eğitimine devam etmektedir. Çocuklardan 13’ünün annesi, ikisinin ise her iki ebeveyni de hastadır. Çocukların duygu, düşünce ve deneyimleri beş tema grubu altında toplanmıştır: “Dönüm noktası”, “Herşey değişti”, “Anne kendine gel ve toparlan artık!”, “Benimki de yaşantı mı?”, “Bugünler de geçecek”. Sonuç: Çalışmanın sonucunda, ruhsal hastalığı olan ebeveynle yaşamanın, çocukların aile içi ilişkilerini ve okul yaşamlarım olumsuz yönde etkilediği, çocukların bunlarla baş etmek için sürekli bir çaba içinde olduğu bulunmuştur. Buna göre ruhsal hastalığı olan ebeveynlerin çocuklarım ve diğer aile üyelerini bilgilendirecek, baş etme becerilerini güçlendirecek, mevcut hizmetlere ulaşımı kolaylaştıracak bir dizi müdahale programının oluşturulmasına ve bu programları yürütecek özel bir insan gücünün yetiştirilmesine gereksinim bulunmaktadır.

This study investigated the emotions, thoughts and experiences of children who live with parents have a mental disorder. Phenomenological method was chosen and the study sample included 18 children. Written statements of the participants were collected with a structured questionnaire form. Five main themes emerged: “everything has changed”, “do you call mine a life?”, “milestone”, “these days too shall pass”, “mother, come to your senses and pull yourself together already!!” Results suggest that children living with mentally ill parents have a need to be acknowledged, professional help and reinforcement of their coping mechanisms.