Amaç: Aile içi şiddet beden ve ruh sağlığı bozukluklarına yol açabilen önemli bir halk sağlığı sorunu olarak kabul edilmektedir. Yakın partner ilişkilerinde kadına yönelik fiziksel şiddetin majör depresif bozukluk, travma sonrası stres bozukluğu ve psikoaktif madde kullanımıyla ilişkili olduğu bulunmuştur. Erkek partnerlerde alkol kötüye kullanımının aile içi şiddet için risk etkeni olduğu ve aile içi şiddet eylemi sırasında yaralanma ortaya çıkma olasılığını arttırdığı bildirilmiştir. Çalışmamızda major depresyon tanısı konulan ve birinci derece erkek akrabalarında alkol kötüye kullanımı olan kadın olgularda aile içi şiddet ile ilişkili olan sosyodemografik özelliklerin araştırılması, depresyon ve anksiyete belirtileri, süisidalite, hastaneye yatış gibi klinik belirtilerin sorgulanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız iki farklı hastanenin psikiyatri polikliniklerinde yürütüldü. Çalışma grubu DSM-IV-TR tanı ölçütlerine göre majör depresif bozukluk tanısı konulan ve birinci derece erkek akrabalarından (hasta ile birlikte yaşayan eş, baba ya da erkek kardeş) birinde alkol kötüye kullanımı öyküsü bulunan 38 erişkin kadın hastadan oluşturuldu. Kontrol grubu ise DSM-IV-TR tanı ölçütlerine göre major depresif bozukluk tanısı konulan fakat birinci derece erkek akrabalarında alkol kötüye kullanımı öyküsü olmayan 34 erişkin kadın hastadan oluşturuldu. Sosyodemografik ve klinik özellikler araştırmacılar tarafından yapılan yarı yapılandırılmış bir görüşme ile elde edildi. Sonrasında Beck Depresyon Ölçeği ve Beck Anksiyete Ölçeği hastalar tarafından dolduruldu. Bulgular: Çalışma ve kontrol grupları arasında sosyodemografik özellikler açısından anlamlı fark bulunmadı. Klinik özelliklerde, gruplar arasında hastalık süresi açısından anlamlı fark gözlenmedi fakat hastaneye yatış sayısı çalışma grubunda anlamlı derecede yüksek bulundu. Gruplar arasında Beck Anksiyete Ölçeği puanları açısından anlamlı fark gözlenmedi, Beck Depresyon Ölçeği puan ortalaması çalışma grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu. İntihar girişimleri açısından gruplar arasında fark olduğu görüldü, intihar girişiminde bulunmamış olanların oranının çalışma grubunda kontrol grubuna göre düşük olduğu gözlendi. Birinci derece erkek akrabasında alkol kötüye kullanımı olan kadınlarda aile içi şiddet yaşantılarının daha fazla olduğu bulundu. Sonuç: Çalışmamızda alkol kötüye kullanımının varlığı, alkol kullanan kişiler tarafından aynı evde yaşayan kadın akrabalarına yönelik şiddet davranışlarının ortaya çıkması ile ilişkili bulunmuştur. Alkol kötüye kullanan kişilerin majör depresyon tanısı alan kadın akrabalarında depresif belirtilerin şiddetinin yanı sıra intihar girişimi ve hastaneye yatış oranlarının, alkol kötüye kullanan akrabası olmayan kadın hastalara göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Alkol kullanımının şiddetin ortaya çıkmasında etkili olduğu ve depresif belirtileri şiddetlendirdiği ele alındığında, alkol kullanımını kontrol etmeye yönelik müdahaleler şiddet davranışlarının ortaya çıkmasını engellemekte ve bu kişilerin yakınlarında görülen psikiyatrik tablonun düzelmesinde yararlı olacaktır. Bu nedenle, kadın depresyon hastalarından öykü alınması sırasında, özellikle aile içi şiddet varlığında, yakın akrabalarda alkol kötüye kullanımı mutlaka sorgulanmalıdır. Birinci derece erkek akrabalarında alkol kötüye kullanımı olduğunu bildiren kadınların yüksek riskli bir grup olduğu ve yakın olarak izlenmesi gerektiği unutulmamalıdır.

Objective: Domestic violence against women is described as a serious health problem which causes severe adverse physical and mental health outcomes. Physical intimate partner violence has been found to be associated with major depressive disorder, posttraumatic stres disorder and substance use. Alcohol abuse in male partners is found to be one of the risk factors for domestic violence and associated with increased likelihood of inflicting injury as a result of domestic violence. The aim of this study was to investigate clinical features as depression and anxiety symptoms, suicidality and hospitalization along with sociodemographic features associated with domestic violence, in first degree female psychiatric outpatient relatives of alcohol abusers, which are diagnosed with major depression. Materials and Methods: The study has been conducted in two different hospitals’ psychiatric outpatient clinics in Istanbul. 38 adult female cases which are diagnosed with major depressive disorder according to DSM-IV-TR criteria and who have a male alcohol abuser relative (husband, father or brother cohabiting with her) were taken. A control group is constitued by 34 adult female cases which are diagnosed also with major depressive disorder according to DSM-IV-TR criteria but who don’t have a male alcohol abuser relative. The sociodemographic and clinical data were collected with the semi-structured interview made by researchers, then Beck Depression Rating Scale, Beck Anxiety Rating Scale were applied to both groups to evaluate depression and anxiety levels. Findings: There were no significant differences between two groups in sociodemographic features. In clinical features, illness duration was not statistically different among two groups but numbers of hospitalizations were significantly higher in relatives of alcohol abusers. Although there were no significant difference in Beck Anxiety scores between two groups, Beck Depression scores were found significantly higher in the relatives of alcohol abusers compared to control group. Also distribution of suicide attempts was significantly different among groups, which was seen less often in control group. There was significant difference in exposure to violence with regard to whether being first degree relatives of alcohol abusers or not. Conclusions: In our study, the presence of alcohol abuse was found to be associated with violence from alcohol abusers to their female relatives. In female relatives of alcohol abusers which are diagnosed with major depression, severity of depressive symptoms as well as the number of suicide attempts and hospitalizations were found higher compared to patients who don’t have an alcohol abuser relative. If alcohol is accepted to be responsible for violence and to influence depressive symptomatology, as well as suicidality and hospitalizations in depressive female relatives of alcohol abusers, interventions aimed to reduce alcohol use will be helpful to control aggressive behaviors and to ameliorate the psychiatric situation. Therefore, the exploration of alcohol abuse in relatives must be included in history taking of depressive patients especially that were also suffering from domestic violence. Another consideration is that, women who reported alcohol abuse in their first degree relatives are a part of a high risk population and should be closely monitored for the outcoming psychiatric risks.