Yaşlılık döneminde major depresyon sık görülen bir psikiyatrik hastalıktır. Bu yaş grubundaki depresyon hastalarında bilişsel kısıtlılık, psikomotor yavaşlama, çevreye ilgi kaybı, fiziksel yakınmalar daha çok öne çıkarmaktadır. Bununla beraber demansın erken evresinde EEG ve nöroradyolojik görüntüleme normal olarak saptanabilir. Bu nedenlerden dolayı ileri yaşlarda majör depresyonun demansla ayrımını yapmak zor olabilir. Bununla beraber iki hastalığın seyri ve kişilerde yaptıkları işlevsellik kaybı farklılık göstermektedir. Buna bağlı olarak hastalara sağlık kurulunda verilen özür oranları da farklıdır. Sağlık kuruluna özürlü raporları için başvuran demans ön teşhisi olan hastalarda, ayrıntılı anamnez alınıp ayrıntılı psikiyatrik muayeneye yapılmalı. Ayrıcı tanının yapılamadığı durumlarda hasta belli aralıklarla takip ve tedavi edildikten sonra tanı ve özür oranı belirlenmeli.

Major depression is a common psychiatric illness at geriatric population. In this depression group are more frequent cognitive disability, psychomotor retardation, loss of interest environment and physical complaints. However, early stages of dementia can be determined as nor- mal EEG and neuroimaging. For these reasons, major depression can be difficult to differentiate diagnose with dementia at elderly. However course of the disease and the patient’s loss of functionality are different in depression and dementia. And disability rate of depression and de- mentia are different in health board list. In patients with pre-diagnose dementia should be detailed history and detailed psychiatric examination who admitted health board for disability report. Patients should be determined the diagnosis and disability rate after treated and followed at regular intervals when absence of differential diagnosis.