Psikoloji Çalışmaları; 2007;27():13-30
Türkiye'de Aile Terapisi ve Terapistlerinin Durumu: Eğitim Standartları, Terapi Yönelimleri, Çalışma Biçimleri ve Eğitim İhtiyaçları Üzerine Bir Çalışma
Y Korkut
İstanbul Üniversitesi, İstanbul
Bu çalışmanın amacı aile terapisi yapan uzmanların almış oldukları eğitimlerin standartlarını, kuramsal yönelimlerini, eğitim ihtiyaçlarını ve ailelerle çalışma tarzlarını araştırmaktır. Çalışmanın örneklcmini Ulusal Aile Terapisi
Kongresine katılan, ailelerle çalışıyor olma koşulunu yerine getiren ve çalışmaya
katılmayı kabul eden 41 uzman oluşturmaktadır. Bir anket (Korkut, 2000)
vasıtasıyla bilgi toplanan araştırmanın sonuçları ailelerle yoğun pratiği olan
uzmanların aile terapisi eğitimlerinde ciddi farklar olduğunu göstermiştir. En sık
tercih edilen kuramsal yaklaşım sistcınik modeldir ancak verilen cevaplardan,
çoğunluğun yoğun biçimde eklektik çalıştığı görülmektedir. Katılımcıların büyü/c
bir kısım gelecekte daha kapsamlı bir aile terapisi eğitimi almaya sıcak
bakmaktadır. Kendilerini bu yönde geliştirmek için, çözümün yurt dışına gitmek
olduğunu ve üniversite veya bir özel danışına merkezine başvurmak olduğunu
düşünen uzmanlar, Türkçe kaynak azlığı sorununa işaret etmektedirler.
Sonuç/arın tamamı aile terapisi konusunda kapsamlı ve sistemli eğitimlere
duyulan ihtiyaca işaret etmektedir.
The condition of the family therapists in Turkey: training standards, therapeutic orientation, work style and education needs
The purpose of this study is to investigate the training standarts, therapeutic
orientations, education needs and the work style of family therapists. The sample of the study consists of 4I therapists who attended to a national family therapy
congress, met the criteria of working with families and accepted to take pari in
it. The information gathered through a questionnaire (Korkut, 2000 ) reflects that
the participants have an intensive practice with families yet there are serious
differences among their family therapy trainings. The most frequently preferred
theoretical orientation is systemic model and the majority of the participants
work quite eclectically. Majority of the therapists consider to receive a more
comprehensive family therapy training in future. In order to develop themselves in
this direction the available options are: to go abroad, to apply to a university for
a general degree or have a training in a counseling center. According to majority
the scarcity of publications on family therapy in Turkish is a problem. Altogether
the results suggest the need for more comprehensive and systematic trainings in
family therapy