Amaç: Bu çalışmanın amacı erkek internet bağımlılarının başa çıkma tutumlarının sağlıklı gönüllülerdekilerle karşılaştırılmasıdır. Yöntem: İnternet bağımlılığı polikliniğimize başvuran, klinik olarak internet bağımlılığı tanısı alan elli erkek hasta ve benzer sosyodemografik özelliklere sahip internet bağımlılığı olmayan elli sağlıklı erkek çalışmaya alınmıştır. Hastalar sosyodemografik ve klinik veri formu, İnternet Bağımlılığı Testi (İBT), Beck Depresyon Envanteri (BDE) Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Hasta grubunun günlük internet kullanım süresi, İBT puanları ve BDE puanları kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0.001). Kontrol grubunda sorun odaklı başa çıkma tutumlarından yararlı sosyal destek kullanımı (p<0.05), aktif başa çıkma, plan yapma (p<0.001), duygusal odaklı başa çıkma tutumlarından pozitif yeniden yorumlama ve gelişme, dini olarak başa çıkma (p<0.001), duygusal sosyal destek kullanımı, soruna odaklanma ve duyguları açığa vurma (p<0.05) strateji puanları anlamlı düzeyde yüksek iken, şakaya vurma, işlevsel olmayan başa çıkma tutumlarından zihinsel boş verme, inkâr, davranışsal olarak boş verme, alkol-madde kullanımı kontrol grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur (p>0.05). Depresyonun karıştırıcı etkisi kontrol altına alındığında şakaya vurma, zihinsel boş verme, inkâr, alkol-madde kullanımı, toplam işlevsel olmayan baş etme tutumları puanlarında anlamlı düzeyde farklı bulunmamıştır (p>0.05). Ancak kontrol grubunda kabullenme istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: İnternet bağımlılığı olan hastalarda başa çıkma tutumlarında bazı farklılıklar bulunmaktadır. Çalışmamız baş etme tutumlarının araştırıldığı hasta grubu üzerinde yapılan ilk çalışmalardan biridir. Baş etme tutumlarının göz önünde bulundurulması internet bağımlılığı olan hastaların değerlendirilmesine yararlı olabilir.

Objective: The purpose of this study is to compare the coping strategies of male internet addicts with a healthy control group. Methods: Fifty male patients presented to our internet addiction outpatient clinic who were clinically diagnosed as internet addict and 50 healthy male without internet addiction who had similar sociodemographic characteristics have been included in the study. The patients were assessed by sociodemographical and clinical interview form, the Internet Addiction Test (IAT), the Beck Depression Inventory (BDI), and the Coping Inventory (COPE). Results: The mean daily duration of internet use, IAT scores, and BDI scores in the study group were significantly higher than those of the control group (p<0.001). The scores of coping strategies as problem focused, using instrumental social support (p<0.05), active coping, planning (p<0.001), emotional focused, positive reinterpretation and growth, turning to religion (p<0.001), use of emotional social support, focusing on and venting of emotions (p<0.05) were significantly higher, while the scores of humour, dysfunctional, mental disengagement, denial, behavioral disengagement, alcohol-drug disengagement were significantly lower in the control group (p>0.05). After controlling the confounding effect of depression; the mean scores of coping strategies as humour, mental disengagement, denial, alcohol-drug disengagement, and total dysfunctional were not significantly different between the groups anymore (p>0.05), but mean acceptance score in the control group became significantly higher (p<0.05). Conclusions: There are some differences among patients with internet addiction in terms of coping strategies. Our study is one of the first studies that have investigated coping strategies among patients with internet addiction. Considering coping strategies may be helpful when evaluating patients with internet addiction.