Amaç Trabzon ve çevresi illerden Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı polikliniğine başvuran ve Konversiyon Bozukluğu tanısı konan çocuk ve ergenlerin sosyodemografik özelliklerinin ve eş tanılarının saptanması amaçlandı. Yöntem: 1 Mayıs 2005- 30 Nisan 2007 tarihleri arasındaki iki yıllık sürede 16 yaş ve altındaki konversiyon bozukluğu tanısı konan çocuk ve ergenlere âit çocuk-ergen ruh sağlığı kişisel kartları ve hastâne dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Konversiyon bozukluğu tanılı 90 çocuk (33 erkek, 57 kız) tesbit edildi. Ortalama yaş 11.65±2.82'ydi. Konversiyon belirtilerinin görünümleri farklıydı, en yaygın görünüm epileptik olmayan nöbetin varlığıydı (%57.8). Diğer konversif yakınmalar solunum sorunları (%27.8), istemli motor kaslarda bozukluk (%23.3) ve duyusal belirtiler (%11.1) idi. Konversif belirtilere eşlik eden yakınmalar en sık %27.8 ile ağrı, %8.9 ile yorgunluk idi. Vak'a ların %55.6'sında konversif belirtiler nedeniyle âcil servislere başvuru, %14.4'ü nde hastâneye yatış gerekmişti. Konversif belirti öncesindeki ruhsal gerginlik yaratan yaşam olayları vak'a ların %82.2'inde saptandı. Vak'a ların %77.8' inde tabloya başka bir ruhsal hastalık eşlik ediyordu, bulunan eş tanılar en sık anksiyete bozukluğu (%50) ile depresif bozukluk (%16.7) idi. Tartışma: Çocuk ve ergenlerde kendini karmaşık bir şekilde gösteren konversiyon bozukluğu çok sayıda konversiyon belirtisi ve/veya eşlik eden ağrı, yorgunluk, anksiyete, depresyon ile olabilmektedir. Bu bozukluk çocuğa, âileye ve sağlık sistemine belirgin bir yük getirmektedir. Sonuç Konversiyon bozukluğu tek başına bir bozukluk olmayıp uyum bozukluğu, depresyon, ayrılık kaygısı gibi diğer psikiyatrik bozuklukların bir parçasıdır. Bu nedenle konversiyon bozukluğu olan her hastada eş tanıların değerlendirilmesi tedavinin etkinliğini arttıracaktır.

Objective: The aim of this study is to present the sociodemo-graphic features and comorbid disoreders of children and adolescents with conversion disorder which referred from Trabzon and surrounding cities to Child and Adolescent Psychiatry Department of Karadeniz Technical University Faculty of Medicine. Method: The hospital files and child and adolescent psychiatry department's personal files of the children who referred to department in two [year]s between May 1st 2005 to April 30th 2007, younger than 16 [year]s? age and had diagnosed conversion disorder examined retrospectively. Findings: A total of 90 children (33 boys and 57 girls) were diagnosed as conversion disorder. The average age was 11.65 [year]s ±2.82. The aspects of conversion disorder were various, the most prevalent one was pseudoseizure (57.8%). Other conversion complaints were respiratory problems (27.8%), voluntary motor muscle dysfunction (23.3%), and sensory symptoms (11.1%). Most common complaints accompanied to conversion symptoms were pain (27.8%) and fatigue (%8.9). 55.6% of cases had the need of referral to emergency services because of the conversion symptoms. Hospital admissions were required for 14.4% of the cases. Antecedent stressors were also reported in 82.2%. In 77.8% of the cases, conversion disorder is accompanied with another psychiatric disorder. The most frequent comorbidities were anxiety disorder (50.0%) and depression (16.7%). Discussion: Presentations of children and adolescents are often complex, with multiple conversion symptoms and/or comorbid pain, fatigue, anxiety, and depression. Conversion disorder is associated with a significant burden for the child, family, and the health system. Conclusion: Conversion disorder is not a disorder by itself, but rather a part of other psychiatric disorders such as adjustment disorder, depression and separation anxiety disorder. Therefore, the assessment of comorbidity is important in achieving the most effective treatment for any patient with conversion disorder.