Türkiye'de Psikiyatri; 2009;11(3):89-95
Sanatla Terapinin Multiple Skleroz'da Yaşanan Psikiyatrik Durumlar Üzerine Etkisi
Ş Hafızoğlu, A Aktümen, C Akkaya, A Sarandöl, N Eracar, Ö Taşkapılıoğlu, S Kırlı
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı
Amaç: Multipl skleroz (MS) hastalarında, grupla sanat terapisi yöntemiyle hastaların hastalığa uyum sürecine
yardım etmek ve depresyon ve anksiyete düzeyleri üzerindeki etkisini incelemek.
Yöntem: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalında tedavi programında olan, Psikiyatri
Anabilim Dalına yönlendirilen MS hastalarından gönüllü ve iyileşen-kötüleşen (relaps remitting) tip olan
ve sekeli olmayanlar çalışmaya dâhil edilmiştir. Üç ay boyunca her hafta yapılan 90dakika süren seanslarda
grupla sanat terapisi yapılmıştır. Çalışmanın başında ve sonunda hastalara Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ)
ve Süreklilik Kaygı Ölçeği (STAI?2) uygulanmıştır.
Bulgular: Yapılan analizlerde hastaların depresyon ve kaygı düzeylerinde anlamlılık düzeyine ulaşmayan
bir düşüş gözlenmiştir.
Sonuç: Bu çalışma, MS hastalarında sanatla terapiyi psikososyal tedavi yaklaşımı olarak kullanan alanındaki
ilk örneklerden biri olması nedeniyle önemlidir. Bu alanda yapılan benzer çalışmaların artması, hastalara
psikososyal destek sağlanarak tedavilerinin desteklenmesi ve alternatif tedaviler alanında gelişmeler sağlanabilmesi
için gereklidir.
Effects of Art Therapy on Psychiatric Morbidity in Patients with Multiple Sclerosis
Objective: The aim of this study is to help a group of multiple sclerosis patients to adjust the illness through art therapy and to investigate the
effects of art therapy on the level of depression and anxiety.
Method: Volunteers among patients that were consulted to Uludag University Psychiatry Clinic, with relaps remitting type MS and with no sequel
participated to the study. Group art therapy was conducted for 3 [month]s in weekly sessions that were lasting for 90 minutes. Beck Depression
Inventory (BDI) and Spielberger Trait Anxiety Inventory (STAI?2) were administered as pre and post tests.
Results: It was observed that depression and anxiety test scores of participants had a tendency to decrease. However the decrease was not
significant.
Conclusion: The importance of the study comes from its preliminary nature in utilizing art therapy as psychosocial intervention modality with
MS patients. Further similar studies in the field are needed in order to contribute to alternative treatments that will support traditional treatments
with psychosocial interventions.