Türk Psikiyatri Dergisi; 2009;20(1):28-36
Lise ve Üniversite Öğrencilerinde İntihar Riskini Belirlemeye Yönelik Bir Modelin Sınanması
NH Şahin, AD Batıgün
Başkent Ü, Fen-Edebiyat Fak., Psikoloji Bl., Ankara
Amaç: Bu çalışmanın amacı, Batıgün ve Şahin'nin intihar olasılığı ile ilişkili olarak önerdikleri modelin geçerliliğinin sınanmasıdır. Ayrıca yaş, cinsiyet ve SED gibi sosyodemografik değişkenler ile intihar olasılığı, öfke/saldırganlık, dürtüsellik, ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi de bir diğer amaçtır.
Yöntem: Çeşitli üniversite ve liselerde okumakta olan 15-25 yaş arasındaki 2343 öğrenci örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın amacı doğrultusunda hem modelde önerilen şekilde (aynı anda öfke ile dürtüsellik yüksek, problem çözme becerileri düşük), hem de İntihar Olasılığı Ölçeği'nden alınan puanlar göz önünde bulundurularak risk grupları oluşturulmuş ve bir dizi analiz yapılmıştır.
Bulgular: Yapılan analizler sonucunda, modelin intihar olasılığı yüksek olan grubu doğru tahmin olasılığı %43.3, yanlış tahmin olasılığı da %0 olarak saptanmıştır. Ayrıca yapılan ayırma (diskriminant) analizi sonucunda da, İntihar Olasılığı Ölçeği'ne göre belirlenen düşük riskli grubun %90.2, yüksek riskli grubun ise %87.3 gibi yüksek bir oranla doğru olarak sınıflandırıldığı görülmüştür. Çalışmada ayrıca yaş, sosyoekonomik düzey ve cinsiyet gibi sosyodemografik değişkenlere ilişkin analizlere de yer verilmiştir.
Sonuç: Sınanan modelin, intihar riski taşıyan bireylerin belirlenmesinde kullanılabileceği gösterilmiştir. Böylece, bu model kullanılarak belirlenecek olan risk gruplarına uygulanabilecek koruyucu/önleyici müdahaleler için de bir yol açıldığı söylenebilir.
Testing the Probability of a Model to Predict Suicide Risk in High School and University Students
Objective: The aim of this study was to investigate the validity of a model proposed by Batigün and Sahin regarding suicide probability.
Method: The sample was composed of 2343 students aged 15-25 [year]s that were attending various high schools and universities. According to the proposed model, 2 risk groups were formed from this sample, according to their scores on the investigation variables (those that simultaneously received high scores 1 standard deviation above the mean on the Problem Solving Inventory, Multidimensional Anger Scale, and Impulsivity Scale). Two other risk groups were formed according to the criteria variable scores (suicide probability scores 1 standard deviation above and below the mean). A series of analyses were conducted to investigate the similarity between the model risk groups and criteria risk groups.
Results: The results reveal that the model had a 43.3% success rate for predicting those with high suicide probability, while the false negative rate was 0%. Discriminant analysis showed that the model correctly discriminated 90.2% of those with low suicide probability and 87.3% of those with high suicide probability.
Conclusion: The results support the validity of the proposed model for selecting individuals with high suicide probability. In addition, the model can be used to offer these individuals certain preventive measures, such as problem solving, communication skills, and anger management training.