Kanıta dayalı tıp (KDT), son on beş yıl içinde tıp literatüründe başat bir rol oynamış, kanıta dayalı psikiyatri
(KDP) de onun ilkelerinin psikiyatriye uygulanmasıyla geliştirilmiştir. Başlangıçta KDT psikiyatride diğer tıp
alanlarına göre daha az bir etki yaratmışsa da bu durum zaman içinde değişmiştir. KDP’nin en büyük güçlüğü,
psikiyatrik tanılandırma sisteminin KDT için çok uygun olmamasıdır. Ayrıca klinik çalışmaların sonuçlarının
değerlendirilmesiyle ilgili birtakım güçlükler vardır. Tüm bunlara rağmen KDT’nin temel yöntemi olan
meta-analiz de, özelikle bin dokuz yüz doksanlı yıllardan itibaren psikiyatride yaygın uygulama alanı bulmuştur.
Bu yazıda meta-analizin güçlü ve zayıf yönleri kısaca gözden geçirilmektedir. Ayrıca klinik psikiyatrinin
temel yöntemi olan olgu formülasyonunun bileşenleri kısaca irdelenmektedir. KDT ve KDP bilimsel felsefe
açısından değerlendirilirse en önemli sorun kanıt ve veri terimleri ile bir tıp dalı olarak psikiyatrinin konumudur.
Genel olarak tıp ve psikiyatri, uygulamalı disiplinler içinde yer almaktadır ve klinik araştırmalarda
temel bilimlerin anlayış, yaklaşım ve yöntemleri geçerlidir. Öte yandan söz konusu temel bilimlerde dahi
kanıt teriminin artık pek kullanılır olmayışı, önemli bir felsefi sorundur. Bu yazıda kanıta dayalı tıp, meta-analiz
ve kanıta dayalı psikiyatri ve bu kavramların bilimsel felsefe açısından yeri güncel literatür ışığında irdelenmekte
ve tartışılmaktadır.

During the last fifteen [year]s, evidence-based medicine has played a dominat role in the medical literature and by applying its principles to
psychiatry, evidence-based psychiatry was developed. In the beginning, evidence-based medicine has affected psychiatry less than other
medical disciplines, but this situation has changed later. Psychiatric classification system is not quite applicable to evidence-based medicine,
this is the most prominent disadvantage of evidence-based psychiatry. In addition, there are some difficulties for analysis of the clical research
data. Nevertheless, meta-analysis which is principal method of evidence-based medicine has been broadly applicated in psychiatry, especially
for the 1990s. In this article, strong and weak aspects of meta-analysis is reviewed briefly. In addition, the components of case formulation
which is the principal method of clinical psychiatry is briefly investigated. When evidence-based medicine and evidence-based psychiatry
were analysed by the scientific philosophy, most important problems are the terms of evidence and data and psychiatry’s position as a discipline
of medicine. In general, medicine and psychiatry were placed as practical disciplines, and in the clinical researches, understandings, approaches
and methods of basic sciences are valid. On the other hand, in the basic sciences the term of evidence is no longer pronounced, this
is an important philosophical problem. In this article, evidence-based medicine, meta-analysis, evidence-based psychiatry and their situation
in the scientific philosophy are studied and discussed.