Türkiye'de Psikiyatri; 2008;10(3):109-115
Üniversite Öğrencilerinde Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Belirti Sıklığı ve Belirti Düzeyi İle İlişkili Gelişimsel, Akademik ve Psikolojik Etmenler
S Doğan, B Öncü, GV Saraçoğlu, S Küçükgöncü
Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı, TEKİRDA?
Amaç: Üniversite öğrencilerinde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) belirtilerinin sıklığını saptamak
ve DEHB belirtileri ile okul başarısı, gelişimsel ve psikosoyal sorunlar gibi etmenler arasındaki ilişkiyi
araştırmak.
Yöntem: Araştırma örneklemi Namık Kemal Üniversitesi’nde lisans öğrenimi gören 579 öğrenciden oluşmuştur.
Bütün katılımcılar tarafından Erişkin Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği
Türkçe formu (ASRS), Belirti Tarama Listesi (SCL-90-R), Başarı Algısı Ölçeği (BAÖ) ve Yapılandırılmış Gelişim
Öyküsü Formu (YGÖF) doldurulmuştur.
Bulgular: ASRS puan ortalamasının 2 standart sapma üzerindeki değer kesim noktası olarak alındığında
DEHB sıklığı %2.6’dır. Bu oran, 1,5 standart sapma üzeri temel alındığında %6.0’a yükselmiştir. Eşik değere
göre DEHB kabul edilen grup ile DEHB olmayan grup Yapılandırılmış Gelişim Öyküsü Formu verilerine
göre karşılaştırıldığında, DEHB olan grupta çocukluk döneminde travma, istismar, bilinç kaybı öyküsünün
daha sık, okul başarısının daha düşük, ailede psikiyatrik hastalık bulunma oranlarının daha yüksek olduğu
saptanmıştır. Başarı Algısı Ölçeği puan ortalamaları DEHB grubunda anlamlı olarak düşük olarak belirlenirken
SCL-90-R puanları anlamlı olarak yüksektir (p<0.05).
Sonuç: Tarihsel olarak, DEHB bir çocukluk çağı hastalığı olarak ele alınmıştır. Bununla birlikte, hastalığın belirtileri
üniversite öğrencilerinde de oldukça sık görülebilir. DEHB belirtilerinin üniversite öğrencilerinin akademik
başarıları ve psikolojik işlevsellikleri üzerine olumsuz etkileri olabilir.
Prevalence of ADHD Symptoms in University Students and Developmental, Academic and Psychological Factors Related to Symptom Level
Objective: To determine the prevalence of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) symptomatology in university students and to investigate
the association of ADHD and factors such as academic performance, developmental and psychosocial problems.
Method: Sample of the study comprised of 579 undergraduates at the Namik Kemal University, Tekirdag. All participants completed the Turkish
ASRS, Symptom Checklist-90-Revised (SCL-90-R), Perceived and Peer-Related Objective Success Scale (PPOSS) and Structured Developmental
History Questionnaire (SDHQ).
Results: Our results revealed that 2.6% of participants reported significant ADHD symptoms using 2 standard deviation above the mean on the
ASRS. When a criterion of 1,5 standard deviation was used the rate increased to 6.0%. The frequency of history of serious trauma, exposure
to abuse, loosing consciousness in childhood, and poor school performance and family history of psychiatric disorder were higher in the participants
with significant symptoms of ADHD than the non-ADHD group (p<0.05). While mean PPOSS scores were significantly lower in ADHD
group, mean SCL-90-R scores were significantly higher in this particular group than non-ADHD group (p<0.05).
Conclusions: Historically, ADHD was regarded as a childhood disorder. However, its symptoms seems to be prevalent in university students.
ADHD symptomatology may affect academic performance and psychological functioning in university students.