Yeni Symposium; 2009;47(1):3-8
Bir Çocuk Psikiyatrisi Polikliniğinde Dikkat Eksikliği ve Aşırı Hareketlilik Yakınması İle Değerlendirilen Hastaların Psikososyal Gelişim Özellikleri
FV Taş, FNİ Emiroğlu, A Akay, E Aslan, Ş Culfa, R Taga, Ö Çubuk, E Şahbaz, E Şintayeva, HH Yalçın
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi AD, İzmir
Amaç: Dikkat eksikliği ve/veya aşırı hareketlilik yakınmaları ile polikliniğimize başvuran ve değerlendirmesi
yapılan hastaların psikososyal gelişim özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: 1999–2003 yılları arasında, birincil yakınma olarak dikkat eksikliği ve/veya aşırı hareketlilik
yakınması ile başvuran ve değerlendirmesi yapılan hastaların dosya verileri geriye dönük olarak incelenmiştir.
Psikososyal gelişim özellikleri, âilede psikiyatrik bozukluk öyküsü, akran ilişkileri ve zekâ
testi değerlendirmelerine ilişkin veriler kaydedilmiştir.
Bulgular: Olguların 542’si (%77.7) erkek, 156’sı (%22.3) kızdır. Tüm olguların yaş ortalaması 8.43±3.6
olarak belirlenmiştir. Yaş ortalaması açısından karşılaştırıldığında cinsiyetler arasında anlamlı bir fark
bulunmamıştır. Yürüme zamanı ortalama 19.7±10.8 ay, konuşma zamanı 33.9±11.4 ay ve tuvalet eğitimi
25.9±10.6 ay olarak belirlenmiştir. Her üç gelişimsel alan açısından da cinsiyetler arasında anlamlı
fark saptanmamıştır. Weschler Çocuklar için Zekâ Ölçeği testi puan ortalamaları cinsiyetler açısından
karşılaştırıldığında, erkeklerde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yükseklik olduğu saptanmıştır.
Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmanın sonunda olguların çoğunluğunda psikososyal gelişim yönünden
normal ölçütlere göre gerilik bulunmamıştır. Olguların önemli bir kısmında ise tıbbî hastalık, âilede
psikiyatrik hastalık öyküsü, akran ilişki güçlükleri olduğu belirlenmiştir. Bu yakınmalarla gelen çocukların zekâ ortalama puanlarında erkeklerde anlamlı düzeyde yükseklik olduğu bulunmuştur. Bu yakınmalar ile başvuran olguların ayrıntılı gelişim öykülerinin değerlendirilmesi gerekli olmaktadır.
Psychosocial Developmental Aspects of Children and Adolescent with Attention Deficit and Hyperactivity Complaints in a Child Psychiatry Outpatient Unit
Purpose: We aimed to investigate the psycho-social development features of the patients admitted
to our outpatient clinic and evaluated for attention deficit and/or hyperactivity.
Method: The data of the patients admitted to our outpatient clinic primarily for attention deficit
and/or hyperactivity and evaluated between the [year]s 1999-2003 were assessed retrospectively.
Psychosocial development features, familial psychiatric disorder history, peer relationships and intelligence
quality test results were recorded.
Findings: Of all cases 542 were boys (77.7%) and 156 were girls (22.3%). Average age was 8.43±3.6
[year]s for all cases. There was not any significant difference between the genders for average ages
(p= 0.645). Average age at the time of first walking was 19.7±10.8 [month]s, speaking was 33.9±11.4
[month]s and toilet training was 25.9±10.6 [month]s. There was not any significant difference between
the genders for three developmental areas. The average scores of Weschler Intelligence Scale Test
for Children were compared it was significantly higher in boys than girls.
Discussion and Conclusion: As a result, majority of the cases were not retarded when compared
with normal scales of psycho-social development, but had higher number of medical diseases,familial psychiatric disease history, and peer relation difficulties. The children with these complaints
had significantly higher IQ scores in boys. In these patients it is necessary to evaluate the developmental
history in detail.