Amaç: Bu çalışmanın amacı bir tıp fakültesi hastanesinde çalışan hekim, hemşire ve sağlık memurlarının tükenmişlik düzeylerini belirlemek ve bununla ilişkili olabilecek değişkenleri araştırmaktır. Yöntem: Çalışma 2013 yılında bir tıp fakültesi hastanesinde çalışan hekim, hemşire ve sağlık memurlarından oluşan 242 kişi ile yürütülmüştür. Katılımcılar Sosyodemografik Form, Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ), Genel Sağlık Anketi (GSA)– 12, Kendini Toparlama Gücü Ölçeği (KTGÖ) ve Olumsuz Davranışlar Anketi (ODA) kullanılarak değerlendirilmişlerdir. Elde edilen veriler t-testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü ANOVA testi, Kruskal Wallis testi ve Spearman korelasyon analizi kullanılarak çözümlenmiştir. Verilerin analizinde bir istatistiksel paket program kullanılmıştır. Sonuçların yorumlanmasında p<0,05 anlamlılık düzeyi kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda MTÖ; duygusal tükenme (DT), duyarsızlaşma (D) ve kişisel başarı (KB) olmak üzere üç alt boyutta değerlendirilmiştir. Uzman hekimlerin; araştırma görevlisi hekimler ve hemşire / sağlık memuru gruplarına göre her üç tükenmişlik alt boyutunda da daha az tükenmişlik yaşamakta oldukları saptanmıştır. Çalışmamızda katılımcıların tükenmişlik alt boyutları ile ruhsal belirti düzeyleri, psikolojik dayanıklılık düzeyleri ve psikolojik yıldırma düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunduğu saptanmıştır. Sonuç: Tükenmişliğin sağlık çalışanlarında sık görülmekte olduğu bilinmektedir. Tükenmişliğin önlenebilmesi ve tedavisi için tükenmişlik ile ilişkili değişkenlerin tanımlanabilmesi gerekmektedir. Sonuç olarak çalışmamız bu ihtiyacı göz önünde tutarak bu değişkenleri tanımlamayı amaçlamıştır.

Objective: The aim of this study was to assess the burnout level of doctors and nurses in a medical faculty hospital and identify the related variables. Method: This study was conducted in 2013 among 242 employees of a medical faculty hospital including doctors and nurses. The participants were evaluated by sociodemographic form, Maslach Burnout Inventory (MBI), General Health Questionnaire (GHQ)–12, Resilience Scale and Negative Acts Questionnaire-Revised. Acquired data was analysed by using t-test, Mann Whitney U test, one-way ANOVA test, Kruskal Wallis test and Spearman’s correlation analysis. A statistical software was used to analyse the data. While assessing results of the analysis p<0,05 was accepted as level of significance. Results: MBI was evaluated in three sub-dimensions; emotional exhaustion, desensitization, personal accomplishment. It was determined that the specialists have less burnout than residents, nurses in all three sub-dimensions. In our study a statistically significant correlation was found between the partipicants burnout subscale levels and psychiatric symptom levels, psychological resilience and mobbing levels. Conclusion: It is known that burnout is frequently observed in health care workers. Variables related to burnout must be identified in order to prevent and to treat burnout. As a result of these observations, our study was decided to identify these variables considering the necessity.