Bu olgu sunumunda, DSM-5 tanı kriterlerine göre kumar oynama bozukluğu belirtileri gösteren 26 yaşında erkek bir danışana bilişsel davranışçı terapi yöntemiyle tedavi süreci uygulanmıştır. Danışan uzun yıllardır kumar oynadığını, sistematik bir hal alan kumar oynama davranışı sebebiyle yaşamının kötü yönde seyrettiğini beliritmiştir. Her ne kadar kendince mantıklı ve işlevsel nitelikte olduğunu düşündüğü birçok yönteme başvursa da, bu bağımlılığını yenemediğini vurgulamıştır. Bu yöntemlerin iyileşme sürecine bir katkı sağlamadığını fark eden danışan kendine olan inancını yitirme noktasına geldiğini ve profesyonel bir desteğe başvurduğunu bildirmiştir. Bunun için danışana ilk olarak hastalıkla ilgili kapsamlı bilgi verilmiş ve kişinin baş etme becerileri, özdenetim, kendi sorumluluğunu alma becerilerini geliştirmesi için psikoeğitim teknikleri uygulanmıştır. Düşünsel boyutun ardından davranışsal boyutta yapılan müdahalelerle kumar oynama davranışını ortaya çıkaran aracı davranışlara vurgular yapılmıştır. Yapılan müdahaleler sonucunda terapi süreci ancak birkaç davranışsal değişiklikle sonuçlanmıştır. Bilişsel Davranışçı Terapi’de bu patoloji özelinde müdahaleler ile ilgili daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Bu sayede Bilişsel Davranışçı Terapi ile kumar oynama bozukluğuna yapılan müdahalelerde yönlendirici ve iyilik halini artırıcı nitelikte kazanımlar sağlanabilecektir.

In this case report, a 26-year-old male client with symptoms of gambling disorder according to DSM-5 diagnostic criteria was treated with cognitive behavioral therapy. The client stated that he had been gambling for many years and his life had been going incompletely due to his systematic gambling behavior. Although he resorted to many methods that he thought were logical and functional, he emphasized that he could not overcome this addiction. Realizing that these methods did not contribute to the healing process, the client reported that he had come to the point of losing his belief in himself and sought professional support. For this, the client was first given comprehensive information about the disease and psychoeducational techniques were applied to improve the person's coping skills, self-control and self-responsibility skills. With the interventions made in the behavioral dimension after the intellectual dimension, the intermediary behaviors that reveal the gambling behavior were emphasised. As a result of the interventions, the therapy process resulted in only a few behavioral changes. More studies are needed on interventions specific to this pathology in Cognitive Behavioral Therapy. In this way, guiding and well-being-enhancing gains will be achieved in interventions for gambling disorder with Cognitive Behavioral Therapy.