Bu çalışmanın temel amacı, COVID-19 salgın sürecinde yaşanan korku düzeyinin, riskten kaçınma ve iş etkileşiminden kaçınma davranışlarına etkisini tespit etmektir. Sağlık çalışanları tüm pandemilerde hayatlarını riske atarak salgınlara karşı ön saflarda mücadele ettiklerinden, pandemi faktörlerine yakalanma riski her zaman en yüksek grup olmuşlardır. Sağlık profesyonelleri arasında COVID-19 salgın sürecinde yaşanan korku düzeyinin, onların riskten kaçınma ve iş etkileşiminden kaçınma davranışları gösterme eğilimlerini arttıracağı öngörülmektedir. Araştırmada hastane tabanlı kesitsel araştırma deseni uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Ankara ilinde ikinci basamak tedavi sunan iki farklı kamu hastanesinin tüm sağlık profesyonelleri oluşturmuştur. Araştırmada kolayda örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Veriler internet üzerinden anket tekniği ile bizzat araştırmacılar tarafından toplanmıştır. Değerlendirmeye alınan ve verilerin analizinde kullanılan toplam anket sayısı 326’dır. Verilerin analizinde SPSS ve AMOS paket programları kullanılmıştır. Betimleyici analizler, bağımsız örneklem t testi, ANOVA analizi ve yapısal eşitlik modellemesi uygulanmıştır. Yapısal eşitlik analizi ile elde edilen bulgular, modelin yapı geçerliliğinin sağlandığını göstermiştir. Sağlık profesyonellerinin COVID-19 korku düzeyinin riskten kaçınma davranışlarına direkt nedensel etkisinin pozitif yönlü ve 0.29 birim olduğu, iş etkileşiminden kaçınma davranışlarına ise direkt nedensel etkisinin pozitif yönlü ve 0.17 birim olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kadın cinsiyeti ile riskten kaçınma davranışı arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Sağlık profesyonelleri arasında COVID-19 salgın sürecinde yaşanan korku düzeyi, onların riskten kaçınma ve iş etkileşiminden kaçınma davranışları gösterme eğilimlerini arttırmaktadır.

The main purpose of this study was to determine the effect of the level of fear experienced during the COVID-19 epidemic on risk aversion and work interaction avoidance behaviors. Healthcare workers have always been the group with the highest risk of contracting virus, as they put their lives at risk in all pandemics to fight epidemics on the front lines. Hospital-based cross-sectional research design was used in the study. The universe of the research consisted of all healthcare professionals of two different public hospitals providing secondary care in Ankara. Convenience sampling method was employed. The data were collected by the researchers using the online questionnaire technique. The total number of questionnaire package that were evaluated and used in the analysis of the data is 326. SPSS and AMOS package programs were used in the analysis of the data. Descriptive statistics, independent sample t-test, ANOVA test and structural equation modeling were applied to the data. The findings obtained with the structural equation analysis showed that the construct validity of the model was confirmed. It has been determined that the direct causal effect of the COVID-19 fear level of health professionals on risk avoidance behaviors is positive and 0.29 units, while the direct causal effect on the work interaction avoidance behaviors is positive and 0.17 units. In addition, a significant relationship was found between female gender and risk avoidance behavior. The level of fear experienced among healthcare professionals during the COVID-19 epidemic seem to increase their tendency to show risk avoidance and work interaction avoidance behaviors.