Bu araştırmada dijital bağımlılık, sosyal bağlılık ve yaşam doyumunun üniversite öğrencilerinin mobil telefon yoksunluğu korkusu düzeyini yordama gücü araştırılmıştır. Araştırma grubu, Ankara’da bulunan üç devlet üniversitesinin çeşitli bölümlerinde okumakta olan 451 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada Nomofobi Ölçeği, Dijital Bağımlılık Ölçeği, Revize Edilmiş Sosyal Bağlılık Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Toplanan veriler t testi, tek yönlü varyans analizi ve regresyon analizi ile incelenmiştir. Sonuçlara göre, öğrencilerin mobil telefon yoksunluğu korkusu düzeyleri cinsiyete, akıllı telefonu günlük kullanma süresi ve günlük kontrol etme sayısına göre anlamlı farklılık gösterirken akıllı telefona sahip olma süresine göre farklılık göstermemektedir. Sosyal medya bağımlılığının mobil telefon yoksunluğu korkusu düzeyini anlamlı olarak yordadığı; oyun bağımlılığı, günlük hayata etki, sosyal bağlılık ve yaşam doyumunun ise mobil telefon yoksunluğu korkusu düzeyini anlamlı olarak yordamadığı saptanmıştır. Elde edilen bulgular alanyazına dayalı olarak tartışılmıştır ve bazı öneriler sunulmuştur.

This study examines the predictive power of digital addiction, social connectedness and life satisfaction on the nomophobia levels of university students. Participants consisted of 451 university students studying in various departments at three state universities in Ankara. The Nomophobia Questionnaire, Digital Addiction Scale, Social Connectedness Scale-Revised, The Satisfaction with Life Scale, and Personal Information Form were used to collect the data. The data were analyzed through t-test, one-way analysis of variance, and multiple linear regression analysis. Results indicated that while students’ nomophobia level differs significantly according to gender, daily usage time, and the number of daily checks, it does not differ according to the duration of having a smartphone. Moreover, social media addiction significantly predicted the level of nomophobia, while game addiction, impact on daily life, social connectedness, or life satisfaction did not significantly predict nomophobia levels. The findings are discussed in comparison to the existing literature and suggestions are subsequently made.