Dopaminerjik ve serotonerjik reseptörler üzerindeki parsiyel agonist-antagonist etkisiyle aripiprazol, diğer antipsikotik ilaçlar arasında özel bir yere sahiptir. Aripiprazol kullanımı ile hıçkırık gelişimi arasındaki ilişkiyi bildiren birkaç olgu sunumu olmasına rağmen, bunların çoğu erişkin hastaları içermektedir. Bu durumun altında yatan patofizyolojik mekanizmalar tam olarak açıklanmamıştır ve ergen yaş grubundaki olgu sunumları kısıtlıdır. Bu çalışmada; aripiprazol tedavisinden ketiyapine geçiş sürecinde, panik-benzeri bulgular sonrasında hıçkırık yan etkisi oluşan bir ergen bipolar hastanın sunulması planlanmıştır. Daha güçlü D2 ve 5HT1A antagonisti bir psikofarmakolojik ajandan aripiprazole geçilirken, hıçkırık yan etkisinin oluşma riski artıyor gibi görülmektedir. Ergen hastalarda aripiprazol kullanılırken, özellikle ilaca başlanırken ve doz arttırılırken, klinisyenlerin bu görece nadir ve tam anlaşılamamış yan etki açısından dikkatli olmaları gerekmektedir.

Aripiprazole has a distinct place amongst other antipsychotics with its partial agonist-antagonist effect on dopaminergic and serotonergic receptors. Several case reports are associating aripiprazole to hiccups, but most of them are in the adult age group. The exact pathophysiologic mechanisms underlying this side effect are still fairly unknown and case reports displaying this phenomenon in adolescent patients are scarce. We report an adolescent bipolar patient who developed hiccups right after panic-like symptoms while switching from quetiapine to aripiprazole. Switching from a more potent D2 and 5HT1A antagonist to aripiprazole seems to increase the risk of hiccups as a side-effect. It should be emphasized that clinicians using aripiprazole for the treatment of adolescent patients should be mindful of this rare and fairly unknown phenomenon, especially in the early stages of drug initiation and while increasing the dosage.