Yeni Symposium; 2020;58(2):7-11
Tip 1 Diabetes Mellituslu Çocuklarda Kaygı ve Depresyon Sıklığı ve Bunların MetabolikKontrole Etkisi
MA Terzioğlu, SA Altıncık, S Yılmaz
Pamukkale Üniversitesi, Denizli
Amaç: Kronik hastalıklar yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemektedir. Ailelerin kronik hastalık
ile baş etme yöntemleri ve ruhsal sorunları, çocuk ve ergenlerin davranışların özelliklerinde rol oynayabilir.
Yöntem: Prospektif olarak yapılan çalışmaya, 6-17 yaş arasında Tip 1 diabet tanılı 43 olgu alınmıştır. Olguların metabolik ve klinik verileri geriye dönük olarak toplanmıştır. Demografik veriler için
anket formları doldurulmuştur. Bireysel görüşme ve aile görüşmeleri, çocuk ve yetişkin psikiyatristleri
tarafından yapılmıştır. Depresyon ve kaygı değerlendirmeleri Durumluluk-Süreklilik Kaygı Ölçeği
(DSKÖ), Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ve Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile yapılmıştır.
Bulgular: Tip 1 diyabetli çocukların %2,3’ünde depresyon, %23,2’sinde durumluluk kaygı,
%25,5’inde süreklilik kaygı düzeyi yüksek saptanmıştır. Annelerin %24,4’sinde ılımlı, %6,9’unda orta
derecede depresyon tespit edilmiştir. Annelerin %7,3’ünde durumluluk kaygı, %11,6’sında süreklilik
kaygı düzeyi yüksek bulunmuştur. Anne ve çocukların, depresyon, DSKÖ skorları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Çocuğun depresyon skorundaki artışın, annenin süreklilik kaygı skorunu etkilediği
saptanmıştır (OR: 1.2, CI: 1.01-1.49), (p=0.02).
Sonuç: Tip 1 diyabetli olguların izleminde ruhsal sağlık durumu genellikle gözardı edilmektedir.
Tip 1 diyabetli çocuk ve ergenlerde, kaygı ve depresyonun taranması ve tedavi edilmesi için doğrulanmış ve etkin yöntemlere ihtiyaç vardır.
The Prevalence of Anxiety and Depression in Children with Type 1Diabetes Mellitus and Their Effects on Metabolic Control
Objective: Chronic diseases affect the quality of life negatively. Parents’ mental problems and
their coping methods, may play a role on the behavior of children and adolescents.
The aim of the study is to determine the anxiety and depression status of children and adolescents
with type 1 DM, and to investigate their relationship with metabolic control.
Methods: Forty-three patients between 6 and 17 years old with type 1 DM were included in this
prospective study. Metabolic and clinical data of cases were retrospectively collected. Questionnaire
forms were used for demographic data. Individual and family interviews were made by pediatric and
adult psychiatrist. State-Trait Anxiety Inventory (STAI), Child Depression Inventory (CDI) and Beck Depression Scale (BDS) were used to determine depression and anxiety rates.
Results: Depression was detected in 2.3 %, state anxiety in 23.2 % and trait anxiety in 25.5 %
of the children with type 1 DM. Mild depression was detected in 24.4 %, moderate depression was
detected in 6.9 % of mothers. There was a state anxiety in 7.3 %, trait anxiety in 11.6 % of the mothers.
There was a significant correlation between the depression, STAI scores of mothers and children. It was
found that an increase in depression scale point of child, affected trait anxiety score of mother (OR: 1.2,
CI: 1.01-1.49), (p=0.02).
Conclusion: Mental health condition is usually unnoticed in daily practice while monitoring T1
DM. Validated and efficient strategies are needed to screen and treat anxiety and depression symptoms
in children and adolescents with T1 DM.