Giriş: Migren uzun yıllardan beri bilinen ama sebebi ve mekanizması halen tam olarak açıklanamayan kompleks bir hastalıktır. Migren atağının farklı dönemlerinde farklı hemodinamik değişiklikler gözlenmektedir. Serebral hemodinami üzerine yapılan çalışma sonuçları karışıktır. Bu sebepten, frovatriptan ve rizatriptanın migren atağında serebral hemodinami üzerine etkilerini araştırmak istedik. Yöntem: Çalışmaya frovatriptan (n=20) ve rizatriptan (n=20) kullanan 40 auralı migren hastası ve sağlıklı 20 birey alındı. Bilateral Orta serebral arter ve arka serebral arter kayıtları ve nefes tutma indeksleri hesaplandı. Tedaviden bir saat ve ataktan bir hafta sonra işlemler tekrarlandı. Bulgular: Çalışma sonucunda migrenli hastaların tamamında ataksız dönemde kontrol grubu ile benzer serebral kan akım hızları ve nefes tutma indeksleri saptadık. Atak esnasında migrenli hastalarda incelenen bütün serebral vasküler yapılarda serebral kan akım hızları anlamlı derecede düşük, nefes tutma indeksleri ise anlamlı derecede artmış olarak saptandı. Kullanılan frovatriptan ve rizatriptan sonrasında atak esnasında saptanan bu değişikliğin ortadan kaybolduğu saptandı. Sonuç: Auralı migrenlilerde atak esnasında vazodilatasyon gelişmektedir. Ayrıca atak esnasında vazomotor reaktivitenin sağlıklı bireylere göre daha yüksek saptanması da migrenlilerde bir hipersensitiviteyi desteklemektedir. Vazokonstriktör etki gösteren triptanların atak esnasında ortaya çıkan aşırı vazodilatasyonu yok ettikleri gösterildi. Bir başka deyişle, triptanların etkilerini akut atak esnasında vasküler etkilenme ile gelişen hipersensitiviteyi ortadan kaldırarak gösterdiğini söylemek mümkündür.

Introduction: Migraine has been known for many years, but its mechanism remains unclear. Different cerebral hemodynamic changes have been observed at different stages of a migraine attack. Published results on cerebral hemodynamics are contradictory. For this reason, we aimed to investigate cerebral hemodynamic changes during attacks as well as the effects of frovatriptan and rizatriptan. Methods: Forty migraine patients with aura using rizatriptan (n=20) and frovatriptan (n=20) and 20 healthy individuals were included in our study. Cerebral blood flow velocities and breath-holding indices were recorded bilaterally from middle and posterior cerebral arteries. All procedures were repeated one hour after treatments and one week after attacks. Results: We observed similar values of cerebral blood flow velocities and breath holding indices in all patients with migraine during the attack-free period compared to the control group. All cerebral vascular structures in migraine patients had significantly lower cerebral blood flow velocities and higher values in breath-holding indices during attacks. After taking rizatriptan and frovatriptan for an attack, the changes in hemodynamics disappeared. Conclusion: During attacks of migraineurs with aura, vasodilatation develops. In addition, higher vasomotor reactivity during attacks supports hypersensitivity in migraine pathophysiology. Triptans, acting as vasoconstrictor agents, were able to stop over-vasodilatation during attacks. In other words, it is possible that triptans show their effects by eliminating vascular hypersensitivity during acute attacks.