Mental durumlara ilişkin psikopatolojinin veya anormalliğin ne olduğu ve nasıl ele alınacağı eski dönemlerden beri inceleme konusu olmuştur. Bir kavramın tanımlanışı, varlığın ve bilginin nasıl ele alınıp açıklanacağına ilişkin ontolojik ve epistemolojik varsayımların üzerine kurulmaktadır. Bu bağlamda klinik bir araştırma veya uygulama için yapılan tüm eylemler aslında “mental durum” olarak tanımlananın ne olduğu ve nasıl ele alındığına dair varsayımların üzerine kurulmuş olacaktır. Bu nedenle klinik bir uygulama/araştırmadan söz ederken onun konumlandığı yeri belirlemek önemlidir. Bu yazıda, öncelikle bir araştırma/uygulamadaki konumlanmanın yapılanışı ele alınacak, ardından klinik alanın çalışma konusu olarak mental durum kavramına tarihi diskur eşliğinde bakılacaktır. Bu gelişim içerisinde günümüzde temel iki akım olarak ortaya çıkmış olan pozitivisttik görüş etkisindeki Kraepelin’in Tanılama Modeli ile yapısalcı, inşacı ve ilişkiselci görüşlerin etkisindeki Lacan’ın Yapısal Klinik Yaklaşımının konumlanışları incelenecektir. Son kısımda, bu konumlanışlara bağlı olarak ortaya çıkan araştırma ve klinik uygulamalar karşılaştırılacaktır.

The question that what is the abnormality has been also a research issue since ancient times. The definition of a concept built on ontological and epistemological assumptions about how to handle and explain information and existence. Thus, all actions taken in clinical research or practice are actually based on assumptions about what is described as “mental states” and how it is addressed. For this reason, it is important to determine where it is located when talking about a clinical practice or research. In this text, firstly, the positioning of a study or application will be explained. Then, “mental situations” will be determined as a research object of clinical psychology, and the concept of mental situation examined in the light of historical discourses. In this development, two main approach which one of them Kraepelin’s Diagnostic Model effected by positivism, and Lacanian Structural Clinical Approach influenced by structuralism, constructivism, and relativism will be examined. Lastly, the researches and applications of these two approaches will be evaluated.