Amaç: Bu çalışmada hormon-naif trans erkek bireylerin sesle ilişkili cinsiyet disforisi ve yaşam kalitesine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma üçüncü basamak referans merkezi olan bir üniversite hastanesinin Cinsiyet Disforisi ve Ses Kliniğinde ortak olarak yürütüldü. Değerlendirme ölçeklerini aynı oturumda tamamlayan 17 hormon-naif trans erkek birey çalışmaya alındı. Sesle ilişkili cinsiyet disforisi ve yaşam kalitesini değerlendirmek için Ses Handikap Endeksi-10, Sesle-İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği, Transseksüel Ses Ölçeği ve Sesin Erkeksiliğini Algısal Değerlendirme Ölçeği kullanıldı. Bulgular: Normatif veriler ile karşılaştırıldığında, sesle ilişkili ölçek toplam puanlarının istatistiksel yönden anlamlı düzeyde olumsuz etkilendiği görüldü. Üç ölçeğin birbirleriyle güçlü ilişkisinin olduğu bulundu. Sesle ilişkili yaşam kalitesi, mevcut ses erkeksiliği algısına uygun olarak artan bir eğilim göstermekteydi. Bu grubun gelecekteki ses beklentisinin bireyler arasında farklılık gösterdiği saptandı. Tartışma: Trans erkek bireyler, ses cinsiyet algısı ve beklenti açısından homojen bir grup olarak kabul edilememelidir. Heterojenliği göz önünde bulundurularak, kişiye özel yönetim stratejileri oluşturulmalıdır. Sesle ilişkili cinsiyet disforisi, tedavi arayışında olan trans erkek bireyler için, cinsiyet geçiş sürecinin en başından itibaren dikkatle değerlendirilmeli ve yönetilmelidir. (Anadolu Psikiyatri Derg 2020; 21(1):53-60)

Objectives: This study investigates voice-related gender dysphoria and its impact on quality of life in hormonenaïve trans male individuals. Methods: The study was conducted by the Gender Dysphoria Clinic and Voice Clinic of a tertiary hospital referral center. Seventeen hormone naïve trans males referred to Voice Clinic and completed all the scales in a single sitting were included. Voice Handicap Index-10, Voice-Related Quality of Life, Transsexual Voice Questionnaire, and Self-Perception of Voice Masculinity Scale were used to assess voice-related gender dysphoria and quality of life. Results: Voice-related measures scores were seen to be significantly adversely affected in the pretreatment period when compared with normative data. All the three instruments showed a significantly strong correlation with each other. The voice-related quality of life showed an increasing trend in accordance with the current self-perception of voice masculinity. This group's future voice desire showed variation among individuals. Discussion: Trans male individuals cannot be considered as a homogeneous group in terms of voice gender perception and expectation. Considering the heterogeneity, individually tailored management strategies should be established. Voice-related gender dysphoria should be evaluated and managed carefully from the very beginning for treatment-seeking trans male individuals. (Anatolian Journal of Psychiatry 2020; 21(1):53-60)