Amaç: Depresyonda, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları ile serotonin taşıyıcı promotör bölgesi gen polimorfizmi (5-HTTLPR) arasında etkileşime dair birbiriyle uyuşmayan bulgular bildirilmektedir. Strese genetik duyarlılığın özellikle yineleyici majör depresif bozuklukta (MDB) etkin olabileceği varsayılmaktadır. Çalışmanın amacı, yineleyici MDB’de çocukluk çağı kötü muamelesi ile 5HTTLPR polimorfizmi arasında etkileşim olduğu yönünde ön kanıt bildiren yakın tarihli bir araştırmayı klinik örneklemde yinelemektir. Yöntem: Çalışmaya, 18 yaş ve üzerinde, iyi tanımlanmış klinik örneklem olarak 70 yineleyici MDB hastası ve hiç ruhsal bozukluğu olmayan 67 birey katılmıştır. Tüm olgulara genotiplemeyle birlikte sosyodemografik ve klinik bilgi formu, Uluslararası Bileşik Tanı Görüşmesi, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği, Beck Depresyon Envanteri uygulanmıştır. Bulgular: Çocukluk çağı travması ile 5-HTTLPR polimorfizmi arasında yineleyici MDB açısından etkileşim saptanmamıştır. Klinik örneklemde kontrollere kıyasla tüm çocukluk çağı kötü muameleleri daha şiddetli olarak bildirilmiştir. Kötü muamele ile yineleyici MDB arasında bağımsız bir ilişki bulunmuştur. Sonuç: Depresyon için genetik risk lokusları saptamak halen güçlüğünü korumaktadır. Öyküde çocukluk çağı kötü muamelesini dikkate almak biyolojik bağıntıları, genetik alt yapıyı ve sonuçlarını daha iyi anlamaya aracılık edebilir.

Introduction: There is inconsistent evidence of interaction between childhood adversities and a serotonin transporter promoter polymorphism (5-HTTLPR) in depression. It is hypothesized that genetic sensitivity to stress could be more specific to recurrent major depressive disorder (MDD). The aim of the study is to replicate a recent study which provided preliminary evidence of interaction between severity of childhood maltreatment and the 5-HTTLPR polymorphism in recurrent MDD. Methods: Participants included a well-characterized clinical sample of 70 recurrent MDD cases and 67 never psychiatrically ill controls, aged 18 years or over. Socio-demographic and clinical information form, Composite International Diagnostic Interview (CIDI), Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Beck Depression Inventory (BDI) were applied to both groups, along with genotyping. Results: There was no interaction between childhood maltreatment and the 5-HTTLPR in relation to recurrent MDD. All forms of childhood maltreatment were reported as more severe by cases than controls, and there was an independent association between maltreatment and recurrent MDD. Conclusion: The path forward to detect genetic risk loci for depression remains challEnging. Taking childhood maltreatment history into account could lead to a richer understanding of differences in biological correlates, genetic underpinnings, and outcomes.