Amaç: Bipolar bozuklukta tedavi uyumsuzluğu sık depreşmelere, tekrarlayan hastane yatışlarına, işlevsellikte belirgin kayba ve özkıyım girişimi riskinde artışa yol açabilir. Tedavi uyumu ile mizaç ve karakter arasındaki ilişkiyi inceleyen çalışmaların sayısı kısıtlıdır. Literatürde bipolar bozuklukta tedavi uyumu ve afektif mizaç özellikleri arasındaki ilişkiyi inceleyen yalnızca bir çalışma bulunmaktadır. Ancak bipolar bozuklukta mizaç ve karakter özellikleri ile tedavi uyumu arasındaki ilişkiyi inceleyen çalışma yoktur. Çalışmamızda remisyon dönemindeki bipolar bozukluk hastalarındaki tedavi uyumu ile mizaç ve karakter özellikleri arasındaki ilişkileri incelemeyi amaçladık. Yöntem: Çalışmaya 58 bipolar bozukluk tanılı hasta alındı. Morisky Tedaviye Uyum Ölçeği’ne göre hastalar yüksek tedavi uyumu, orta tedavi uyumu ve düşük tedavi uyumu olmak üzere üç gruba ayrıldı. Mizaç Karakter Envanteri ile grupların mizaç ve karakter skorları karşılaştırıldı. Sonuçlar: Tüm grupların mizaç özellikleri yönünden karşılaştırılması sonucunda yenilik arayışı toplam skoru açısından gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır (F=4,12 p=0,03). Posthoc incelemede tedavi uyumu düşük grupta her iki gruba göre toplam yenilik arayışı skorunun diğer iki gruba göre daha yüksek olduğu saptanmıştır (p=0,04 ve p=0,03). Sebat etme skoru açısından gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur (F= 5,79, p=0,04). Sebat etme skorunun tedavi uyumu düşük grupta diğer iki gruba göre anlamlı olarak düşük olduğu saptanmıştır (sırasıyla p=0,02 ve p=0,04). Tartışma: Çalışmamız bipolar bozukluk hastalarında tedavi uyumu ile mizaç ve karakter özel- liklerini inceleme açısından bir ilktir. Ancak bulgularımızı konfirme edecek çalışmalara ihtiyaç vardır.

Objective: Non-adherence to treatment in bipolar disorder can cause increased numbers of relapses and re-hospitalizations, severe impairment in functionality and increased risk of suicide attempts. Studies, investigated the associations between treatment adherence and temperament and character traits are limited in terms of quantity. In literature, there is only one study which researched relationships between affective temperament and treatment adherence in patients with bipolar disorder. Nevertheless, there is not any study which investigated associations between treatment adherence and temperament and character traits in bipolar disorder. In our study, it was aimed to investigate the associations between treatment adherence and temperament and character traits in patients with bipolar disorder. Method: Fifty-eight patients with a diagnosis of bipolar disorder were included into study. Patients were divided into three groups according to their level of adherence; high adherence, moderate adherence and low adherence according to Morisky Medication Adherence Scale. Temperament and character scores were compared between groups by temperament and character inventory. Results: After the comparison of all groups in terms of temperament traits, it was found that there was a significant difference between groups in terms of novelty seeking total score (F=4.12 p=0.03). Posthoc tests revealed that the low adherence group had significantly higher scores compared with other groups (p=0.04 ve p=0.03). There was a significant difference between groups in terms of scores of persistence (F= 5.79, p=0.04). Posthoc tests revealed that the low adherence group had significantly lower scores compared with other groups (respectively; p=0.02 ve p=0.04). Conclusion: Our study is the first in terms of investigating the associations between treatment adherence and temperament and character traits in patients with bipolar disorder. However further studies are needed which will confirm our findings.