Capgras sendromu (CS) genellikle bir yakınının fiziksel olarak çok benzeyen biriyle değiştiğine sanrısal inancın olmasıyla belirir. Nadir olarak görülen CS, sıklıkla şizofreninin paranoid alttipinin seyri sırasında, daha seyrek olarak şizoafektif ve duygudurum bozukluğu ile birlikte görülür. CS’nun psikodinamik çatışmalardan kaynaklandığı düşünülmekle birlikte, son yıllarda organik etiyolojiye bağlı yayımlanmış olgu sayısında belirgin bir artış görülmektedir. Bu yazıda biz başka bir psikiyatrik bozukluğun eşlik etmediği, izole CS hastasını ve beyin SPECT bulgularını sunuyoruz. Beyin SPECT değerlendirmesinde bilateral pariyetal bölgelerde belirgin, bilateral frontal bölgelerde hafif kan akımı azalması bulundu.

Beyin işlev bozukluğunun CS gelişmesinde merkezi rolünün olduğu öne sürülmektedir. Tek taraflı sağ hemisfer lezyonları sol taraf lezyonlarından daha sık görülmekle birlikte, CS olgularının çoğunluğunda iki taraflı tutulum görülmektedir. Patoloji, frontal ve pariyetal korteks başta olmak üzere beynin her bölgesini tutabilmektedir. Bilgisayarlı tomografi çalışmaları CS’nin frontal ve pariyetal loblarda dejenerasyonla ilişkili olduğunu göstermektedir. Bulgularımız CS patogenezinde frontopariyetal işlev bozukluğunun önemini desteklemektedir. CS çalışmaları psikotik yaşantıların nörobiyolojik temellerinin daha fazla anlaşılmasını sağlayacak ve diğer psikotik bozuklukların araştırılması konusunda paradigma geliştirilmesine katkıda bulunacaktır. Biz bu makalede CS nörobiyolojisini gözden geçirdik ve bulgularımızı tartıştık.

Capgras syndrome (CS) is characterized by the delusional belief that a person, usually very close to the patient, has been replaced by a double who is physically very similar to the original. CS is relatively rare, occurring predominantly in course of schizophrenia, particularly of the paranoid sub-type, and less frequently in association with schizoaffective and affective disorder. Recent [year]s have witnessed a sharp increase in the number of published CS cases with an organic etiology; however, CS was considered to have its origins in psychodynamic conflict. We present a patient with the CS and brain SPECT findings whom without psychiatric disorder. As an evaluation of brain SPECT, there have been found a significantly decreased blood flow in bilateral parietal regions and slightly decreased blood flow in bilateral posterior frontal regions. Cerebral dysfunction is proposed to be a central role in CS development. Unilateral right hemisphere lesions occur more frequently than the left; however, the majority of CS cases show bilateral involvement. Pathology involves many parts of the brain, most notably frontal and parietal cortex. Our findings support that frontoparietal dysfunction could be important in the pathogenesis of CS. We reviewed the neurobiology of CS and discussed our findings in this article. CS studies will give a better understanding of the neurobiological basis of psychotic experiences and may contribute to develop a paradigm on researches about other psychotic disorders.