İntihar, karmaşık biyolojik, sosyal ve psikolojik risk faktörlerine ve çok boyutlu klinik görünüme sahip, dünya sağlık önceliği olan bir fenomendir. Son dönemde yapılan çalışmalar intiharın nörobiyolojik mekanizmalarının altında yatan karmaşıklığı ortaya çıkarmıştır. Özellikle aile, ikiz, evlat edinme çalışmalarında genetik geçiş, serotonerjik sistem disfonksiyonu, hipotalamo-pituiter-adrenaleksen hiperaktivitesi, stres sistemi, lipid metabolizması, noradrenerjik hiperaktivite, glial hücrelerde anomali ve sinyalizasyon hatası ile intihar davranışı arasındaki ilişkiye dikkat çekilmiştir. Ayrıca intihar girişiminde bulunan olguların bilişsel işlevlerinde farklılıklar olduğu, beyin nörogörüntüleme çalış-malarında özellikle frontolimbik ağda morfolojik değişiklikler bulunduğuna ait ciddi kanıtlar elde edilmiştir. İntihar davranışına ilişkin nörobiyolojik risk faktörlerinin belirlenmesi, intiharın önlenme-sinin yanısıra tedavi algoritmalarının düzenlenmesi, tedavinin izleminde önemli rol oynayacaktır. Bu yazıda intihar davranışının nörobiyolojik nedenlerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Suicide is a phenomenon that is a world health priority, with multidimensional clinical appearance and with complex biological, social and psychological risk factors. Recent studies have revealed the complexity underlying the neurobiological mechanisms of suicide. The association between genetic transmission, serotonergic system dysfunction, hypothalamic-pituitary-adrenaline axis hyperactivity, stress system, lipid metabolism, noradrenergic hyperactivity, anomaly in glial cells and signaling failure and suicidal behavior has been highlighted in particular in family, twin and adoption studies. There are also considerable evidences of morphological changes in the brain neuroimaging studies, particularly in the frontolimbic nerve and differences in the cognitive functions of the suicide attempted cases. The identification of neurobiological risk factors for suicidal behavior will play an important role in the prevention of suicide, as well as the arrangement of treatment algorithms and follow-up of treatment. The aim of this review article is to evaluate the neurobiological reasons of suicidal behavior.