Amaç: Uyku ihtiyacı evrenseldir ve işlevi tam olarak açıklığa kavuşturulmamıştır. Gündüz uyarılmışlık hali öğleden sonra düşüşe geçer. Bu düşüşü önlemenin yöntemlerinden biri de gündüz uykusudur. Bu araştırmanın amacı, ikram uykusu olarak uygulanan 60 dakikalık gündüz uykusunun bilişsel performans üzerindeki etkilerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışma, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyofizik Anabilim Dalı Uyku Dinamiği Araştırma Laboratuvarı’nda gerçekleştirilmiştir. Farklı iki gün laboratuvara gelen katılımcılar bir gün uyumuş diğer gün ise kontrol grubuna dahil edilmiştir. Çalışmaya 19-24 yaş arasında nörolojik, psikolojik, kronik hastalığı olmayan ve uyku bozukluğu tanısı almamış toplam 14 sağlıklı birey (5 erkek; ortalama yaş: 21,86±1,23 yıl) katılmıştır. Katılımcılar her iki koşul öncesinde normal uyku düzenlerinde uyumuşlardır. Uyku kaydının öncesinde katılımcılara çeşitli bilişsel testler uygulanmıştır. Uyku sırasında ise uyku/uyanıklık durumunu takip etmek amacıyla elektroensefalografiden yararlanılmıştır. Altmış dakikanın sonunda katılımcılar uyandırılmış ve sonrasında tekrar aynı testleri yapılmıştır. Uyku kaydının yapılmadığı kontrol gününde ise katılımcılara belirlenen anketler uygulanmıştır. Dinlenme süresi uyku süresinde olduğu gibi 60 dakika olarak belirlenmiştir. Bulgular: Araştırmada 14 sağlıklı bireyin gündüz uykusu ve kontrol günlerindeki bilişsel performansları ölçülmüştür. Katılımcılar ortalama 57,3 (±3,57) dakika uyumuşlardır. Katılımcıların gündüz uykusu ve kontrol günlerindeki N-Back, Psikomotor Vijilans testi ve Timewall testleri skorları incelendiğine uyku sonrası farklılaşma görülse de anlamlı fark bulunamamıştır. Sonuç: Gündüz uykusunun bilişsel fonksiyonlar üzerinde farklı etkileri bulunmaktadır. İlerleyen araştırmalarda yedekleme ve ikram gündüz uykusunun davranışsal ve uyku evreleri açısından elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi hedeflenmektedir.

Objective: The need for sleep is universal and its function is not completely clarified. Daytime alertness decreases after midday and one of the ways of preventing this decrease is daytime napping. The aim of this study is to investigate the effects 60-minutes appetitive daytime napping on cognitive performance. Materials and Methods: This study was carried out at Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Biophysics Sleep Dynamics Research Laboratory. Participants who came to the sleep laboratory in two different days slept one day and the other day were included in the control group. A total of 14 healthy individuals between age of 19-24 (5 male; mean age: 21.86±1.23 years) without any neurological, psychological, chronic diseases, or sleep disorders were included in the study. Participants slept on their regular sleep pattern before both conditions. Various cognitive tests were administered to participants before sleep recordings. Electroencephalography was used on the purpose of following the sleep/wakefulness situation while sleeping. At the end of 60-minutes, the participants were woken up and after then same tests were performed again. On the control day, without sleep recording, determined questionnaires were applied to the participants. The resting period was set 60-minutes as it was during the sleeping period. Results: Cognitive performances of 14 participants on napping and control conditions were measured. The average duration of sleep was 57.3 (±3.57) minutes. Participants’ scores of N-Back, Psychomotor Vijilans test, and Timewall tests on both conditions were examined. Although there were differences in the scores they were not significant. Conclusion: Daytime napping has different effects on cognitive functions. In future studies, it is aimed that the evaluation of the replacement and appetitive daytime napping in terms of the behavioral and sleep stages as electrophysiologically