Amaç: İntihar girişimiyle başvuran, ayaktan veya yatırılarak izlenen olgularda sosyodemografik özellikler ve anksi-yete, depresyon, dürtüsellik, çocukluk çağı travma yaşantıları ve D tipi kişilik özellikleri ile intihar girişimi arasındaki ilişkiyi incelemek ve risk etkenlerini saptamak amaçlandı. Yöntem: Çalışmamıza intihar girişiminde bulunan 46 kişi ve 45 kontrol olmak üzere toplam 91 kişi alındı. Olgulara Sosyodemografik Veri Formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), D Tipi Kişilik Ölçeği (DS-14), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BIS-11) uygulandı. Bulgular: Sosyodemografik verilere bakıldığında hasta grubu ile kontrol grubu arasında yaş ve medeni durum arasında anlamlı fark yokken; çalışma durumu, eğitim düzeyi, ruhsal bozukluk öyküsü arasında anlamlı fark bulundu. Gruplar karşılaştırıldığında DS-14, negatif affektivite, sosyal inhibis-yon, BDÖ, BAÖ, BIS-11, ÇÇTÖ puanları açısından anlamlı fark bulundu. Çocukluk çağı travmaları (OR=1.51) ve D tipi kişilik (OR=1.21) intihar girişimi için risk etkenleridir. Tartışma: Çocukluk çağı travma yaşantıları ve D tipi kişilik özellikleri intihar riski ile doğrudan ilişkilidir. İntihar risk etkenlerinin saptanması sonucunda bu girişimlerin oranları-nın azaltılmasında veya önlenmesinde koruyucu ruh sağlığı politikaları geliştirilmesi sürecinde çalışmamızın litera-türe katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.

Objective: The objective of this study was to investigate the relationship between sociodemographic characteris-tics, anxiety, depression, impulsiveness, childhood traumas, Type D personality and suicide attempt in individuals, who applied with a suicide attempt and followed up after hospitalization or as outpatient and to determine the related risk factors. Methods: Total 91 individuals (46 individuals, who attempted suicide and 45 individuals as the control group) were included in the study. Sociodemographic Data Form, Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Type D Personality Scale (DS14), Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) and Barratt Impulsive-ness Scale (BIS11) were carried out for each participant. Results: Considering the sociodemographic data, there was no significant difference between the patient and control group in respect of the age and marital status. On the other hand, we detected a significant difference between the groups regarding employment status, educational level, history of mental disorder. The comparison of the groups showed a significant difference in DS14, negative affectivity, social inhibition, BDI, BAI, BIS11 and CTQ scores. The childhood traumas (OR=1.51 and type D persona-lity (OR=1.21 were risk factors for the suicide attempt. Discussion: The results of our study indicated that childhood traumas and type D personality may have a direct correlation with the suicide risk. Considering the determination of the risk suicide-related risk factors, we believe our study may contribute to the literature in respect of the devel- opment of the preventive mental health politics for the decrease or prevention of the suicide attempts.