Amaç: Kadına yönelik şiddet, ‘kadınlara fiziksel, cinsel, ruhsal veya ekonomik zarar veya ıstırap veren veya verebi-lecek olan toplumsal cinsiyete dayalı her türlü eylem ve bu eylemlerle tehdit etme, zorlama veya keyfi olarak özgür-lükten yoksun bırakma’ biçiminde tanımlanmıştır. Kadına yönelik şiddetin en yaygın görünümü, kadının yakın ilişki içinde olduğu erkek tarafından şiddete uğramasıdır. Bu araştırmanın amacı, eşlerinden gördükleri şiddet nedeniyle kadın konukevlerinde kalan kadınların travma sonrası stres belirtileri ve travma sonrası gelişim düzeylerini yordayan etkenlerin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda, travma sonrası stres belirtilerinin yordanmasında dünyaya ilişkin varsayımların, travma sonrası gelişimin yordanmasında ise travma sonrası stres belirtileri ve dünyaya ilişkin varsa-yımların anlamlı katkı sağlayıp sağlamadığı araştırılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, eşlerinden gördükleri şiddet nedeniyle kadın konukevlerinde kalan 16-58 yaşları arasındaki 122 kadın oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Sosyodemografik Bilgi Formu, Dünyaya İlişkin Varsayımlar Ölçeği, Travma Sonrası Stres Belirtileri Ölçeği ve Travma Sonrası Gelişim Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Bulgular: Verilerin incelenmesinde aşamalı regresyon analizi kullanılmıştır. Travma sonrası stres belirtilerini birinci sırada evlenme yaşı, ikinci sırada kendilik değeri değişkenlerinin yordadığı; travma sonrası gelişimi ise birinci sırada iyilik varsayımı, ikinci sırada kontrol varsayımı değişkenle-rinin yordadığı bulunmuştur. Sonuçlar: Elde edilen bulgular, şiddete uğramış kadınlarla çalışan ruh sağlığı profes-yonelleri için yararlı olabilecek bir takım ipuçları sağlamaktadır.

Objective: Violence against women can be defined as any gender-based actual or threatened acts of physical, sexual or financial (intended) harm that force or restrict the lives and freedom of women. The most common form of this violence is seen as inflicted by men with whom women are in relationship. The aim of the current study was to investigate posttraumatic stress symptoms and posttraumatic growth in women residing in shelters due to the violence they experienced from their spouses. For this purpose, it was evaluated whether world assumptions contribute to the prediction of the posttraumatic stress symptoms; and whether world assumptions and post-traumatic stress symptoms contribute to the prediction of posttraumatic growth. Methods: The sample consisted of 122 women, aged between 16-58 years, who were subjected to spousal violence and residing in shelters. The data were collected via the Sociodemographic Information Form, the World Assumptions Scale, the Posttraumatic Stress Symptoms Scale and Posttraumatic Growth Inventory. Results: Stepwise regression analyses were used to analyze the data. Posttraumatic stress symptoms were significantly predicted by the variables of age of marriage and self-esteem; and posttraumatic growth was predicted by benevolence of the world and control assump-tions.Discussion: The findings provide some hints that can be useful for mental health professionals working with battered women.