Uyku ilişkili yeme bozukluğu (UİYB), gece uykusundan uyanmaya geçiş bölümünde tekrarlayan, yüksek kalorili gıdalar ve hatta bazen toksik ürünler yeme epizodları ile karakterize bir durumdur. Burada sunulan olgu, son yıllarda tüm dünyada reçetelenme oranları artan bir hipnotik ilaç olan zolpidem ile tedavi sonrasında meydana gelmiştir. Yazarlar, hastamızın uyku yapısı ve yaşam kalitesini önemli şekilde etkileyen ve zolpidemden kaynaklanan bir UİYB olgusu bildirmektedir. Gece yeme epizodları zolpidemin kesilmesiyle birlikte ani bir şekilde sonlanmış, uyku yapısı iyileşmiş ve gündüz ile gece olayları ortadan kalkmıştır. Zolpidem ile indüklenen çok az sayıda UİYB olgusunda bildirildiği üzere, bizim hastamız da tanıdan önce uzun bir süre boyunca parasomni yakınmasına sahiptir. Bu tip parasomnileri ortaya çıkaran mekanizmanın daha iyi anlaşılması, zolpidem tedavisine başlanacak aday hasta profilini belirlemede yol gösterici olabilir. Zolpidem tedavisi alan hastalarda UİYB’yi düşündüren belirtilerin aktif bir şekilde dışlanması hastalarımızın yaşam kalitesinde yaşanabilecek anlamlı bir kötüleşmeyi önleyebilir. Bildiğimiz kadarıyla, literatürde seçilen sedatifhipnotik ajanın bir işlevi olarak parasomni riskine odaklanan bir veri yoktur. Biz bu yazıda ilgili konuyu ele alan bir olgu sunuyoruz.

Sleep-related eating disorder (SRED) is a status characterized by recurrent episodes of eating high caloric foods and sometimes even toxic products at the transition from night-time sleep to arousal. The case presented is secondary to treatment with zolpidem, a hypnotic whose prescription rate has increased worldwide over the past few years. The authors report a case of SRED caused by zolpidem with important repercussions on the sleep structure and quality of life of our patient. The night eating episodes ceased promptly with zolpidem discontinuation, the sleep structure improved and the day- and night-time consequences disappeared. As in very few reported cases of zolpidem-induced SREDs, our patient had been suffering from parasomnia for a long time before the diagnosis. Reaching an understanding of the mechanism producing this type of parasomnias can be a guide for choosing the candidate profile before starting a zolpidem treatment. Active exclusion of symptoms suggestive of SREDs in patients under zolpidem treatment can avoid a significant deterioration in the quality of life of our patients. To our knowledge, there are no data focusing on the risk of parasomnias as a function of the sedative-hypnotic agent chosen. Here we present a case that may help address this issue.