Amaç: DEHB uzun dönemde psikiyatrik komorbiditeler ve ruhsal-toplumsal zorluklarla ilişkili olan bir bozukluktur. Günümüzde literatür daha çok batılı kaynaklardan edinilmektedir. Türkiye’de DEHB tanılı gençlerin uzun dönem işlevsellikleri ile ilgili bir çalışma bulunmamaktadır. Yöntem: 2011 ve 2012 yıllarında bir çocuk ve ergen psikiyatrisi merkezinde DEHB tanısı almış olan çocuklara ulaşıldı ve telefon görüşmeleriyle şimdiki işlevselliklerine dair bilgiler alındı. İşlevsellikteki korelasyonları değerlendirmek için tek değişkenli ve iki değişkenli analizler uygulandı. Sıralı lojistik regresyon analizleri halen DEHB tedavisi alıyor olma, dikkat/akademik işlevsellik, davranış ve akran ilişkilerindeki düzelmeyi tahmin etmek için kullanıldı. p<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edildi. Sonuçlar: Dört yüz otuz üç olguya (%78.3 erkek) ulaşıldı ve bilgi alındı. İzlemde erkek olgular daha fazla sıklıkta tedavi altındaydı ve daha fazla oranda davranış problemleri göstermekteydi. Yasal problemler %3.7 ve madde kullanımı %2.3 oranında saptandı. Tartışma: Üç yıl ve üzeri sürede DEHB tedavisi işlevsellikte düzelme ve daha az oranda psikososyal zorlukla ilişkiliydi. Erken tanı ve uzun süreli tedavi Türk örnekleminde de ruhsal-toplumsal zorluklara karşı koruyucu olarak saptandı. Çok merkezli ve geniş örneklemli yeni çalışmalara ihtiyaç vardır

Objective: ADHD is known to be associated with psychiatric comorbidities and psychosocial adversities in the long term. The existing literature is focused on predominantly Western samples. There are no studies evaluating longterm functionality of youth diagnosed with ADHD in Turkey. Methods: Patients diagnosed with ADHD at a study center in between 2011 and 2012 were contacted and current functionality was assessed via phone interviews. Univariate and bivariate analyses were conducted to determine correlates of functioning. Sequential logistic regression analyses were conducted to evaluate predictors of still receiving treatment for ADHD, improvement in attention/ academics, improvement in behavior and in peer relationships. p was set at 0.05. Results: Information on functioning of 433 patients (78.3% male) could be collected. Male patients with ADHD tended to be more frequently under treatment at follow-up and they displayed behavior problems at follow-up significantly more frequently. Legal problems were reported in 3.7% and substance use in 2.3%. Discussion: Treatment for ADHD lasting at least 3 years predicted improved functioning and less psychosocial adversity. Earlier diagnosis of ADHD and longer treatment appears to protect against psychosocial adversity also in Turkish samples. Multi-center studies from Turkey with larger samples are needed.