Türk Psikiyatri Dergisi; 2018;29(1):47-53
Terapötik İttifak Ölçeği-Kısa Formun Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi
İV Gülüm, S Uluç, G Soygüt
Hacettepe Üniversitesi, Ankara
Amaç: Bordin’in kuramlar üstü kavramsallaştırmasını temel alan ve
Horvath ve Greenberg (1989) tarafından geliştirilen Terapötik İttifak
Ölçeği’nin (TİÖ) Türkçe versiyonunun kısa formunun oluşturulması
amaçlanmıştır.
Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Psikoterapi Araştırmaları Laboratuvarı’nda
klinik psikoloji yüksek lisans ve doktora eğitimine devam eden
uygulamacılar ve hastalar çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır (58
terapist ve 83 hastaya ait toplam 83 seans). Analize, terapi sürecinin
üçüncü oturumunda terapist ve hastalar tarafından doldurulmuş olan
TİÖ’ler dahil edilmiştir. Kısa formlar için Tracey ve Kokotovic (1989)
ile Hatcher ve Gillaspy’ın (2006) çalışmaları temel alınmıştır.
Bulgular: Yapılan doğrulayıcı faktör analizi (DFA) sonuçları her iki kısa
formun da hem terapist hem de hastalarda iyi düzeyde uyum gösterdi-
ğini ortaya koymuştur. Formlar arası korelasyonlar, iç tutarlılık değerleri
ve uyum indisleri bir arada değerlendirildiğinde Tracey ve Kokotovic’in
önerdiği maddelerin daha uygun olduğu görülmüştür. Bu maddeler
temel alınarak oluşturulan kısa formun iç tutarlılık değerinin terapist
formu için 0.90, hasta formu içinse 0.86 olduğu görülmüştür.
Sonuç: DFA sonuçlarına göre, korelasyonlar ve iç tutarlılık değerleri ile
birlikte gözlemci formu ile tutarlı olması göz önünde bulundurularak
12 maddelik bir TİÖ kısa formu ortaya çıkmıştır. Söz konusu ölçeğin
kabul edilebilir düzeylerde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu
düşünülmektedir.
Psychometric Properties of the Turkish Working Alliance Inventory- Short Form
Objective: This study aimed to build and examine the Turkish Working
Alliance Inventory (WAI) short form which was originally developed
by Horvath and Greenberg (1989) based on Bordin’s pan-theoretical
conceptualization of therapeutic alliance.
Method: The Hacettepe University Psychotherapy Research
Laboratory data set which included the masters’s or doctoral level
clinical psychology practitioners- patient pairs (83 sessions from 58
therapist and 83 patient). Short forms (e.g. therapist-client versions)
that were built based on Tracey and Kokotovic’s (1989) and Hatcher
and Gillaspy’s (2006) studies were analyzed with confirmatory factor
analysis approach. During these analyses, the WAI measurements from
the third sessions were based.
Results: Confirmatory factor analysis results showed that the short
forms which were suggested in the aforementioned literature, had
good fit for both therapist and patient sample. Correlations between
original Turkish forms and subscales, internal consistency levels and fit
indices were reviewed together to reach a final decision. The short form
which was suggested by Tracey and Kokotovic showed more appropriate
statistical results. The final forms’ Cronbach Alpha’s levels were 0.90
and 0.86 for therapist and patient forms respectively.
Conclusion: Considering consistency with the observer form items
(Soygüt and Uluç 2009) addition to inter-correlations, internal
consistency levels and fit indices, the WAI-Short Forms were built
for therapist and patient. Our findings suggested that the WAI-Short
Forms for therapist and patient have acceptable levels of reliability and
validity for clinical and research settings in Turkey.