Tardif diskinezi, etiyolojisi tam olarak belirlenememiş bu nedenle kesin bir tedavisi olmayan, kalıcı olabilen, kişinin yaşamını önemli derecede etkileyen, iyatrojenik bir hareket bozukluğudur. Özellikle ağız, dil ve yüzü tutmakla birlikte ekstremite ve gövdede olabilen anormal, istemsiz hareketlerdir. Uzun yıllardır kullanılmakta olan antipsikotik ilaçların kullanımının yaygınlaşması ile ortaya çıkan en önemli yan etkilerinden birisidir. Atipik antipsikotik kullanımı ile birlikte tardif diskinezi görülme sıklığında azalma beklenmekle beraber yeni nesil atipik antipsikotik kullanımında dahi tardif diskinezi görülebilmektedir. Tardif diskinezi tedavisinde ilaçsız izlemden derin beyin stimulasyonuna kadar çeşitli tedavi yöntemleri denenmektedir. Bu yazıda tardif diskinezinin epidemiyolojisi, etiyolojisi, risk faktörleri,patofizyolojisive tedavisigözden geçirilmiştir.

Tardive dyskinesia is an iatrogenic movement disorder with an incompletely determined etiology. Involuntary movements can effect oral, lingual, facial, corporal muscles and can be permanent. Tardive dyskinesia is one of the most important side effects of long term antipsychotic use. There is some decrease in tardive dyskinesia rates after common use of second generation antipsychotics but tardive dyskinesia can be seen even after use of second generation antipsychotics. There are some treatment options from drug-free observation to deep brain stimulation in tardive dyskinesia. The aim of this article is to review epidemiology, etiology, risk factors, pathophysiology and treatment options of tardive dyskinesia