En temel tanımıyla dürtüsellik özdenetim olmadan davranma eğilimidir. Dürtüsellik eğilimi, aşırı yeme ve bununla ilgili belirtilerin ortaya çıkışı ve devamında da önemli bir rol oynamaktadır. Daha detaylı olarak; yüksek düzeydeki dürtüselliğin ve bununla ilişkili olan tepki kontrolünde zorluk, heyecana eğilim, ödül zafiyeti ve olumsuz duygulanım durumlarının, tıkınırcasına yeme bozukluğuna ve obeziteye kadar ilerleyebilen duygusal yeme üzerinde bir etkileşim etkisine sahip olduğu bulunmuştur. Bu derlemenin amacı, dürtüselliğin aşırı yeme üzerindeki olası rolüne yönelik bilişsel ve nöropsikoloji alanında yapılan çalışmalardan elde edilen kanıtları bir araya getirmek ve bunun yanında obezite ve tıkınırcasına yemek bozukluğunun tedavi yöntemlerine, dürtüsellik özelliği göz önüne alınarak yapılabilecek olası değişiklik ve eklemelere önerme yapmaktır.

In most basic terms impulsivity is defined as a tendency to act without control. Impulsivity has been implicated in the onset, symptomatic expression, and maintenance of overeating. Specifically, high impulsivity and associated poor inhibitory control, along with sensation seeking and reward sensitivity, as well as negative affect have been found to have an interaction effect on emotional eating, which may lead to binge eating and obesity. Moreover, associations between overeating and impulsive behaviors such as difficulty in response inhibition, planning, attention, addiction, or risk taking etc. have been previously shown. The purpose of this review is to summarize the evidence from psychology regarding the potential role of the impulsivity trait in overeating, with implications on the treatments for obesity and binge eating.