Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromlu (OUAS) hastalarda, hastalık ağırlığı ile orantılı olarak uyku fragmantasyonu gerçekleşir. Hastalarda, derin uyku azalır. Yetersiz uyku, bilişsel bozukluklar, karakter ve kişilik değişikliklerine bağlı depresyon görülme oranı artar. Bu çalışmada amacımız, OUAS’lı hastalarda oksijen desatürasyon miktarı artışı ile Beck depresyon indeksi (BDİ) arasında ilişkiyi incelemekti. Gereç ve Yöntem: Laboratuvarımıza başvuran ve polisomnografi (PSG) yapılan iki yüz on dokuz hasta için kayıtlardan, retrospektif ve kesitsel olarak yararlanılması hedeflendi. PSG ile OUAS tanısı alan 18-78 yaş aralığındaki hastalardan, hastalık ağırlığı hafif olan elli yedi, orta olan elli dört ve ağır olan elli iki hastanın, PSG’de Solunum bozukluğu indeksi <5 olan elli altı hastanın da kontrol grubu olarak alınması planlandı. Çalışmaya dahil edilen hastalarda, müraacatları esnasında rutin olarak değerlendirilen BDİ bakılması planlandı. Depresyon ve diğer majör psikiyatrik hastalık tanılı hastalar ve PSG kayıtları yapıldığı zaman depresyon tedavisi almakta olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. BDİ sonuçlarına göre; depresyon seviyesinin 0-13 arası normal, 14-19 arası hafif, 20-28 arası orta, 29 ve üstünü ağır olarak değerlendirilmesi planlandı. Bulgular: Tüm popülasyona bakıldığında BDİ normal veya hafif depresyonla uyumlu geldiği izlendi. Hastalık ağırlığı artışıyla beraber oksijen desatürasyonunun arttığı izlendi. OUAS’lı hastalarda kontrole göre BDİ ile oksijen desatürasyonu arasında ilişki saptanmadı. Sonuç: OUAS’ta, özellikle uyku fragmentasyonu ve kronik uykusuzluk nedeniyle depresyon sık görülmektedir. Ancak çalışmamızda, normal ya da hafif depresif bulguları olan hastaların olduğu görüldü. OUAS’lı hastalarda kontrole göre BDİ ile oksijen desatürasyonu arasında ilişki saptanmadı. Yani hipokseminin depresyonu tetiklemediği, tamamen yetersiz uyku ve uyku derinliğindeki azalmalara bağlı mod değişiklikleri olduğunu düşündürdü.

Objective: Obstructive sleep apnea (OSA) is associated with intermittent hypoxia. OSA leads to increased sympathetic activation, oxidative stress, vascular endothelial dysfunction, coagulation disorders and metabolic dysregulation. These disturbances increase the the risk of inflammation and cardiovascular diseases. The purpose of this article is to review the laboratory parameters of OSA patients without any comorbidities. Materials and Methods: This retrospective study of consecutive 675 patients who had polysomnography, was conducted on one hundred and thirty patients who did not have any comorbidities. Laboratory values of patients were evaluated. Patients were grouped according to apnea-hypopnea index (AHI). Group 1 (n=17) AHI <5; group 2 (n=42) AHI=5-14.9; group 3 (n=31) AHI=15-29.9 and group 4 (n=40) AHI >30. Results: There were 88 men (67.7%) and 42 women (32.3%) in the study. Mean age, body mass index, Epworth score and AHI were 41.6±11.3 (16-75), 29.6±6.3 (17.1-65.7) 9.9±5.5, 6.2±11.34, respectively. Serum glucose, cholesterol and triglyceride levels were higher in group 4 (p=0.03, p=0.04, p=0.02, respectively). Uric acid and fibrinogen levels were higher in patients with higher AHI (p=0.038). Conclusion: Our study indicates that increased blood glucose, uric acid and dyslipidemia are associated with OSA regardless of comorbidities.