Amaç: Bu çalışmada bir psikiyatri kliniğine ayaktan başvuran, Bipolar Bozukluk (BB) tanısı almış hastaların psikoaktif madde kullanım oranlarının, kullandıkları madde türlerinin saptanması, madde kullanan ve kullanmayan hastaların sosyodemografik klinik özelliklerinim karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Psikiyatri polikliniğine ardışık olarak başvuran, DSM-IV tanı ölçütlerine göre BB tanı ölçütlerini karşılayan 100 hasta çalışmaya alınmıştır. Çalışmaya alınan hastalar ile birebir görüşme yapılmıştır. Madde Kullanım Bozukluğu’nu değerlendirmek için DSM-IV’e göre yapılandırılmış SCID-I görüşme formunun Madde Kullanım Bozukluğu bölümü uygulanmıştır. Hastalardan yaşamın bir döneminde veya şu anda alkol, sigara, madde kullanmış olanlar ve DSM tanı ölçütlerine göre alkol-madde kullanım bozukluğu olanlar belirlenmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 100 BB tanılı hastanın %60’ı yaşamının herhangi bir döneminde sigara kullanmıştı. Hastaların %51’i halen sigara kullanıyordu. BAB hastalarının yaşam boyu alkol kullanım oranı %34 idi. Sosyal içicilerin sayısı 24, alkol kullanım bozukluğu bulunan hasta sayısı 10 olarak saptandı. Yaşam boyu alkol-nikotin dışı madde kullanım bozukluğu bulunan hasta sayısı 7 idi. Şimdi alkol kullanım bozukluğu oranı %3, şimdi madde kullanım bozukluğu oranı %2 olarak saptandı Çalışma grubumuzda yaşam boyu alkol madde kullanım bozukluğu oranını %14 olarak saptandı. Sonuç: Ülkemizde BB tanılı hastalarda alkol-madde kullanım yaygınlığının diğer ülkelere göre daha düşük orandadır. Ülkemizde BB tanılı hastalardaki alkol-madde kullanım yaygınlığına yönelik çalışmaların azlığı nedeni ile çalışmamızın konu ile ilgili literatüre katkısı olacağını düşünüyoruz.

Objective: This study aimed to investigate the rate of psychotropic substance use and determine the types of substances used among patients diagnosed with bipolar disorders who presented at our psychiatric outpatient clinic, and compare the socio-demographic and clinical characteristics of substance users and non-users. Method: 100 patients who consecutively presented themselves to our psychiatry clinic and were diagnosed with Bipolar Disorder according to their DSM-IV criteria were recruited to participate in the study. Individual interviews were conducted with each of the study participants. The Substance Abuse Disorder (SUD) section of the SCID-I interview form, which was created in accordance with DSM-IV criteria, was used to determine the existence of substance abuse disorder. Patients with prior or current use of alcohol, nicotine, or other substances, and those with alcohol-substance abuse disorder according to DSM diagnosis criteria, were identified. Results: 60% of the Bipolar Disorder patients enrolled in this study had used cigarettes at some time in their life, and 51% were current cigarette smokers. 34% of the participants had used alcohol at some time in their life, 24 of whom were social drinkers and 10 were identified with alcohol use disorder. Seven participants were found to have a history of substance abuse other than alcohol or nicotine. The rate of patients with current alcohol use disorder was 3% and current substance abuse disorder other than alcohol or nicotine was 2%. 14% of participants in our study were found to have had alcohol-substance abuse disorder at some time in their life. Conclusion: In Turkey, alcohol-substance use prevalence in patients with bipolar disorders is lower than other counties. There have been very few local studies investigating the prevalence of substance use in patients with Bipolar Disorder, so we believe that this study will contribute to the literature on the subject.