Obsessif-Kompulsif Bozukluk semptomlarında bilişsel yaklaşım, zihinde beliren istem dışı düşünce/dürtü/imgelerin işlevsel olmayan varsayım ve inanışlarla hatalı biçimde yorumlanmasına ve duyulan rahatsızlıktan dolayı sergilenen kontrol çabalarına vurgu yapmaktadır. Bu çalışmada, sözü edilen alanları incelemek üzere geliştirilen İstem Dışı Düşünceleri Yorumlama Envanteri (OKBÇG, 1997), Obsessif-İnanışlar Ölçeği (OKBÇG, 1997) ve Düşünce Kontrol Ölçeği’nin (Wells ve Davies, 1994) Türk örneklemindeki psikometrik özelliklerini değerlendirmek hedeflenmiştir. Araştırmaya, normal ve anormal istem dışı deneyimler arasındaki benzerlikten hareketle, ilgili literatür paralelinde 309 üniversite öğrencisi katılmıştır. Yapılan analizler, uyarlanan ölçeklerin faktör yapısının orijinaline oldukça benzer bir yapı sergilediğini, ölçek toplam ve alt boyutlarının kabul edilebilir düzeyde güvenirliğe sahip olduğunu göstermiştir. OKB semptom uç-grupları arasındaki karşılaştırmalar, üst düzey semptom sergileyen grubun daha çok anlık hatalı yorumlar yaptığını, daha fazla yanlı varsayımlara sahip olduğunu ve sıklıkla bu düşünceler için endişe etme ve kendini cezalandırma gibi yöntemler kullandığını göstermiştir. Ayrıca, uyarlanan ve ölçüt olarak alınan ölçüm araçları arasında beklenen yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Sonuçlar, uyarlanan 3 ölçeğin ülkemizde geçerli ve güvenilir araçlar olduğunu desteklemektedir. Ölçeklerin hasta gruplarıyla da incelenmesi önerilmektedir.

Cognitive model emphasizes for Obsessive-Compulsive Disorder symptoms that intrusive thoughts/impulses/images are misinterpreted via dysfunctional beliefs, and control efforts are exhibited to relieve from distress. The present study aimed to examine the psychometric properties of the Turkish versions of the Obsessive Beliefs Questionnaire (OCCWG, 1997), Interpretations of Intrusions Inventory (OCCWG, 1997) and Thought Control Questionnaire (Wells ve Davies, 1994). In line with the suggestions about possibility of inclusion of nonclinical samples due to similarities among intrusive experiences, 309 undergraduate students participated to the current study. Factor structures of the Turkish version of the scales showed quite resemblance with the original format, and the reliability of the total and subscales were found to be satisfactory. Extreme group comparisons showed that high symptom group had more concerns in immediate problematic appraisals, faulty belief domains, and they seem to utilize more worry and self- punishment as the control strategies. Moreover, there were positive correlations between criterion measures and adapted scales. The findings of the present study indicated that these scales were psychometrically reliable and valid for Turkey. However, it is strongly encouraged that these findings should be replicated with clinical groups.