Bu çalışmanın amacı erkeklere ilişkin tutumları düşmanca ve korumacı olarak iki alt boyuta ayıran Erkeğe İlişkin Çelişik Duygular Ölçeği’nin (EÇDÖ; Glick ve Fiske, 1999) Türk öğrenci örnekleminde geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Bu araştırmaya, 412’si erkek ve 442’si kadın olmak üzere toplam 854 Orta Doğu Teknik Üniversitesi öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların tümünün yaş ortalaması 20.59 (S = 1.80) yıl olarak bulunmuştur. Katılımcılar EÇDÖ ölçeği ile birlikte Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Ölçeği’ni (ÇDCÖ; Sakallı-Uğurlu, 2002) sınıf ortamında doldurmuşlardır. Geçerliği test etmek için faktör yapısı, madde-toplam korelasyon katsayısı ve EÇDÖ ile ÇDCÖ arasındaki korelasyon (r = .75) hesaplanmıştır. Ayrıca, cinsiyet değişkeni açısından gruplar arası ayrışma analizi yapılmıştır. Bu analizler sonucunda EÇDÖ’nin orijinal faktör yapısını Türk öğrenci örnekleminde tekrarladığı ve yeterli düzeyde geçerliğe sahip olduğu bulunmuştur. Güvenirlik için ise, iç tutarlık katsayısı, iki yarım ve test tekrar test güvenirlik katsayıları hesaplanmıştır. EÇDÖ’nin tümü için iç tutarlık güvenirlik katsayısı .82 değerinde iken, Erkeklere ilişkin Düşmanca Tutumlar ve Erkeklere ilişkin Korumacı Tutumlar alt ölçekleri için iç tutarlık katsayıları sırasıyla .82 ve .83 değerinde bulunmuştur. Ölçeğin test tekrar test güvenirliği ise .80 değerindedir. Sonuç olarak, EÇDÖ’nin toplumsal cinsiyetçiliği içeren erkeklere ilişkin tutumları Türkiye’de öğrenci örnekleminde ölçebilecek geçerlik ve güvenirliğe sahip olduğu gösterilmiştir.

The purpose of the present study was to investigate reliability and validity of the Turkish version of the Ambivalence toward Men Scale (AMI; Glick & Fiske, 1999) that includes both hostility toward men and benevolence toward men. A total number of 854 students (412 men and 442 women) enrolled in the Middle East Technical University participated in this study. The mean age for participants was 20.59 (SD = 1.80). The participants completed the AMI and Turkish version of the Ambivalent Sexism Inventory (ASI; Sakalli-Ugurlu, 2002) in classroom situation. For validity testing, the structure of Turkish version of AMI was assessed with factor analysis. The item-total correlations and the correlation between AMI and ASI (r = .75) were calculated. The original factor structure of the AMI was replicated with the student sample in the present study. For reliability testing, internal consistency coefficients, test-retest reliability correlations and split-half correlation coefficients were calculated. The Cronbach’s alfa for the AMI was .82. In addition, the subfactors, Hostility toward Men and Benevolence toward Men, were highly reliable (.82 and .83 respectively). The computed test-retest reliability coefficient was .80. The AMI correlated .75 with the ASI. As a conclusion, the Turkish AMI had sufficiently high reliability and good validity to justify its use as a measurement of attitudes toward men in Turkey.