Kriz Dergisi; 2001;9(2):29-39
Depresif hastalıkların ilaç tedavisine uyunları ve destekleyici hemşirelik uygulamalarının uyum düzeyine etkisi
F Demirkıran, G Terakye
Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu
Amaç: Araştırma ilaç tedavisi önerilen depreşil hastaların tedavilerine uyumlarını, uyumsuzluk nedenlerini ve ev ziyaretleri ile yapılan destekleyici hemşirelik uygulamalarının hastaların İlaç tedavilerine uyumları dolayısıyla yetiyitimlerine ve semptomlara etkisini belirlemek amacı ile deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Araştırma örneklemine 41 deney, 42 kontrol olmak üzere toplam 83 hasta alınmıştır. Veriler, hastaların tümü ile poliklinik görüşmesi yapılarak, deney grubu hastalarına tekrarlı ev ziyaretleri (3 kez) ve tüm hastalara tedavilerinin başlangıcından 3 ay sonra ev ziyareti yapılarak Kısa Yetiyitimi Anketi yanı sıra dört soru formunun hastalarla yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak doldurulması İle toplanmıştır. Bulgular: Üç ay sonunda; kontrollerine düzenli olarak gidenler kontrol grubunda % 24, deney grubunda % 73'dür. ilaçlarına uyumlu olan hastaların oranı kontrol grubunda % 24, deney grubunda % 88'dir. Deney grubunda ilacını bırakan hasta sayısı sadece beş olup kontrol grubunda ifaç bırakma nedenlerinden birinci sırayı % 42 ile bilgi eksikliği, ikinci sırayı % 39 ile ilaç yan etkileri almıştır. Yetiyitiminde her iki grupta da azalma gözlenirken, 3 aylık dönem sonunda deney grubu ile kontrol grubu arasında yetiyitimi puan ortalamaları yönünden fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Ev ziyaretleri sırasında verilen destekleyici hemşirelik bakımının hastaların kontrolleri için hastaneye gitmelerini, İlaçlarına uyumlarını artırmış, yetiyitimi puan ortalamalarını anlamlı derecede düşürmüştür. Bu sonuçlara dayalı olarak hastaları izleme konusunda hemşirelere önerilerde bulunulmuştur.
Compliance of Depressed Patiance of Their Drug Therapy and Effect of Supportive Nursing Interventions on Compliance
Objective: This experimental study was planned to investigate the compliance, reasons of non-compliance of depression patients and the effects of supportif nursing interventions via home visits on the compliance and thus on reduction in disability and symptoms. Method: A total of 83 patients were included in the study of which 41 as experimental subject and 42 as control group. The data were acquired from all patients by personally interview in out-patient clinics, and from the questionnaire filled out during the home visits, 3 [month]s after the initiation of the therapy. The experimental subjects were visited two more times between this period. All collected data were entered in Statistical Package for Social Sciences (SPSS 5.0) in the computer. Results: At the end of study, it was found that a vast majority of the experimental subjects (73%) have come to hospital for their appointments without any interruption whereas in the control group only 24% of the patients have come. Owing to the supportive nursing interventions during home visits, the patients in the experiment group 88% of these patients were found to be compliant while 24% of control group were found compliant. The analysis of the patients in the control group revealed that lack of knowledge 42% and the drug side effects 39% constituted the two main reasons in quiting the medication whereas in experiment group oniy 5 patient quited the therapy 3 of whom were due to the side effects. Although disability rates were found to be decreased in both experimental and control groups, a significant difference between the mean disability scores of both groups were found. Conclusions: Based on these results recalling that the nursing interventions performed by home visits have increased the drug compliance of the patients, some recommendations to nurses about patient follow-up are also emphasized in this study.