Yaşama anlam yükleme ve yaşam amaçları belirleme, bireyleri psikopatolojiden koruyan önemli koruyucu faktörlerdendir. Madde bağımlısı olan bireyler, pek çok açıdan işlevselliklerini yerine getirmede sorunlar yaşamaktadır. Bu denli önemli olan bir konuda çalışmaların yapılması literatüre katkı sağlayabilir. Bu çalışmanın amacı, madde bağımlısı olan ve olmayan gençlerin yaşama anlam yükleme ve yaşam amaçları belirleme açılarından karşılaştırılmasıdır. Bu çalışmada yaşları 20 ila 24 arasında değişen, 56’sı madde bağımlısı olan ve 52’si ise madde bağımlısı olmayan toplam 108 erkek genç yer almıştır. Çalışmada hem nitel hem de nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada veriler, nitel görüşme formu ve Pozitif Psikoterapi Bağlamında Yaşam Amaçları Ölçeği ile toplanmıştır. Çalışmada bağımsız gruplar için t-testi ve cümle bazında içerik analizi tekniği ile veriler analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, madde bağımlısı olmayan gençlerin olanlara göre daha fazla yaşam amaçlarına sahip oldukları ve yaşamlarına çok geniş çerçeveden anlamlar yükledikleri bulunmuştur. Psikolojik danışmanlar, yaşama anlam yükleme ve yaşam amaçları belirleme noktalarında önleyici çalışmalar yapabilirler.

The present study aims to make a comparison between young men who are substance-abusers and non-abusers in terms of how they set their life goals and attribute meanings to life. In line with this purpose, this study was conducted through quantitative and qualitative method. In the quantitative analysis, the study group consists of 108 participants between 20 and 24 years old, 56 of whom are substance abusers and 52 of whom are non-substance abusers. In the qualitative analysis, the study group involves 30 substance abusers and 30 non-substance abusers. The scale of setting life goals in terms of positive psychotherapy and the semi-structured qualitative interview form was used in order to collect data. The independent t-test and sentence-based content analysis technique was used to analyze data. The findings revealed that the substance abusers were having difficulty in attributing meaning to their lives when compared to the non-abusers. Moreover, the substance abusers were capable of setting far fewer life goals than were the non-abusers.