Bu çalışmanın amacı, Osipow, Carney, Winer, Yanico ve Koschier (1976) tarafından geliştirilen ve sonrasında Osipow (1987) tarafından revize edilen Kariyer Karar Ölçeği’ni (KKÖ) Türkçe’ye uyarlamaktır. Bu doğrultuda, ölçek maddelerinin önce Türkçe çevirisi sonra İngilizce geri çevirisi yapılmıştır. Maddelere ilişkin öğrenciler ve uzmanlardan görüş alınmıştır. Elde edilen ölçek formu ile 17-28 yaş arası lisans öğrencilerinden oluşan iki farklı çalışma grubundan veri toplanmıştır. İlk çalışma grubundan (N = 336; 112 erkek, 224 kız) elde edilen veriler ile yapılan doğrulayıcı faktör analizi (DFA) sonucunda değişim indeksleri doğrultusunda bazı maddelere ait hatalar ilişkilendirilmiştir. İkinci çalışma grubu (N = 365; 208 erkek, 157 kız) verileriyle DFA tekrarlanmış ve uyum iyiliği indeksleri yeterli bulunarak ölçeğe ilişkin iki faktörlü yapı doğrulanmıştır. Ölçeğin uyum geçerliğini incelemek amacıyla Kişisel Kararsızlık Ölçeği (Bacanlı, 2005) ile kararsızlık ve kesinlik alt ölçekleri arasındaki ilişkiye bakılmış ve beklenildiği gibi kararsızlık alt ölçeği ile arasında pozitif yönde ve anlamlı düzeyde bir ilişki (r = .61, p < .01), kesinlik alt ölçeği ile negatif yönde ve anlamlı düzeyde bir ilişki (r = -.34, p < .05) bulunmuştur. Alt ölçekler için hesaplanan iç tutarlık katsayılarının (Cronbach ? = .84 - .86 aralığında) yeterli düzeyde olduğu görülmüştür. Ayrıca, test-tekrar test güvenirlik katsayılarının (kararsızlık alt ölçeği için .84; kesinlik alt ölçeği için .77) orijinal çalışmada elde edilen katsayılara benzer olduğu anlaşılmıştır. Sonuç olarak elde edilen bulgular ışığında KKÖ’nün Türkçe formunun yeterli psikometrik özelliklere sahip olduğu söylenebilir.

The aim of the current study is to adapt the Career Decision Scale developed by Osipow, Carney, Winer, Yanico and Koschier (1976) and then revised by Osipow (1987). In accordance with that, items of the scale were translated into Turkish and then were back translated into English. Student and expert opinions were gathered regarding the items. The data were collected from two different groups of undergraduate students (ages 17-28) with the final version of the scale. As a result of confirmatory factor analysis (CFA) with the first group of participants (N = 336; 112 male, 224 female) suggested covariances between error terms of some items were drawn. A confirmatory factor analysis (CFA) was repeated with the second data set (N = 365: 208 male, 157 female) and goodness of fit indices were deemed satisfactory hence two-factor model was verified. In order to test the convergent validity of the scale, the relationship between career indecision subscale, certainty subscale (Osipow et al., 1976) and Personal Indecisiveness Scale (Bacanli, 2005) were examined and as expected a significant and positive correlation (r = .61, p < .01) and a significant negative correlation (r = -.34, p <.05) were found, respectively. The internal consistency coefficients were sufficient for each subscale (ranging from .84 to .86). In addition, the test-retest reliability coefficients (.84 for career indecision subscale, .77 for certainty subscale) were consistent with the original study. According to the findings of the study, it is possible to say that the psychometric properties of the Turkish version of the CDS were satisfactory.