Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi; 2012;25(3):258-262
Yurt dışında yaşayan çocuk ve ergenlerin çocuk ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvuru şikayetlerinin ve tanılarının dağılımlarının incelenmesi
C Gökçen, BB Annagür
Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gaziantep
Amaç: Bu çalışmanın amacı, yurt dışında yaşayan Türk çocuklarının yaşadıkları ruh sağlığı sorunları ve bu sorunların değerlendirilmesi hakkındaki problemlere dikkat çekmek, bu çocukların çocuk ruh sağlığı polikliniklerine getirilme sebeplerini ve konulan tanıların dağılımını incelemektir.
Yöntem: Bu çalışmaya, 1 Ocak 2010–31 Aralık 2010 tarihleri arasında Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Şahinbey Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine başvuran olgular arasından, yurtdışında yaşadığı belirlenen çocuk ve ergenler alınmıştır. Olguların sosyodemografik bilgilerine ve DSM-IV tanı ölçütlerine göre konulan psikiyatrik tanılarına, hastane dosyalarının geriye yönelik incelenmesi yoluyla ulaşılmıştır.
Bulgular: Kayıtların incelenmesi sonucu, yaş ortalaması 9.07±4.3 olan 39 çocuk ve ergenin hastaneye başvuruda bulunduğu saptanmıştır. En sık başvurunun, Almanya’da yaşayan çocuk ve ergenler tarafından yapıldığı (%28.2) ve olguların çoğunun Avrupa ülkelerinde yaşadığı saptanmıştır (%87.2). Olguların %92.3’ünde en az bir psikiyatrik bozukluk saptanırken, en sık konulan tanılar Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), Yaygın Gelişimsel Bozukluk (YGB) ve Anksiyete Bozukluğu olarak sıralanmaktaydı. Otuz dokuz olgunun 9’unda benzer yakınmalar sebebiyle, yaşadıkları ülkedeki çocuk ruh sağlığı uzmanlarına başvuru öyküsü bulunmaktaydı. Bu olguların 7’sine hastanemizde konulan tanı, yaşadıkları ülkede konan tanıyla uyumluyken, 2 olgunun farklı tanı aldığı saptandı.
Tartışma: Yurtdışında yaşayan ailelerin çocukları, tatil dönemlerinde başvurdukları için, genellikle bu olguların tanı ve tedavi değerlendirmeleri kısa sürelerde yapılmak zorunda kalınmaktadır. Ayrıca, tedavide doktor, okul, öğretmen ve aile işbirliğinin önemi de göz önüne alınarak, bu çocukların yaşadığı ruh sağlığı sorunları ile ilgili daha kapsamlı ruh sağlığı politikalarının geliştirilmesine gerek olduğu düşünülmektedir.
Investigation of symptoms of referral and distribution of diagnoses among children and adolescents living abroad at a child and adolescent psychiatry outpatient clinic
Abstract: The aim of this study is to investigate the symptoms of referral and distribution of diagnoses among children and adolescents living abroad, and to draw attention to and to evaluate their psychiatric problems.
Method: Children and adolescents admitted to Gaziantep University Medical Faculty Sahinbey Training and Research Hospital Child and Adolescent Psychiatry Outpatient Clinic, between 1 January 2010 - 31 December 2010 were included in this study. Psychiatric diagnoses made according to the DSM-IV criteria and sociodemographic data were obtained by evaluating hospital records retrospectively.
Results: According to the records of 39 children and adolescents, the mean age was 9.07±4.3 [year]s. Children and adolescents living in Germany (28.2%) referred most frequently and most of the patients were living in European countries (87.2%). Thirty six cases (92.3%) had at least 1 psychiatric disorder, the most common diagnoses were Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Pervasive Developmental Disorder (PDD) and Anxiety Disorder. Nine out of 39 cases were admitted to Child and Adolescent Psychiatry Outpatient Clinic in the countries where they have lived because of similar symptoms. In seven of these cases, the diagnoses made in our outpatient clinic were compatible with the previous diagnoses made abroad, but in 2 cases, they were incompatible.
Conclusion: Childrens of families living abroad usually referred during holiday seasons and their diagnosis and treatment evaluations have to be completed in a short period of time. In addition, taking into consideration the importance of cooperation between doctor, family and teacher, the need to develop a more comprehensive mental health policy about these children with psychiatric problems becomes obvious.