Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi; 2012;1(1):52-58
Rahatsızlığa Dayanma Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması
K Özdel, ÖY Alkar, İ Taymur, MH Türkçapar, E Zamkı, AE Sargın
Etlik İhtisas Eğt ve Araş. Hast., Ankara
Amaç: Rahatsızlığa Dayanma Ölçeği (RDÖ), Norman B. Schmidt ve arkadaşları tarafından 2006'da rahatsız edici duyumlara
dayanma kapasitesindeki kişisel farklılıkları ölçmek amacıyla geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı Rahatsızlığa Dayanma
Ölçeğinin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliğini incelemektir.
Yöntem: Bu araştırmaya iki farklı üniversitede eğitim gören toplam 225 üniversite öğrencisi (erkek=167, kadın=58)
katılmıştır. Ölçüt geçerliliği için Beck Anksiyete Ölçeği (BAI) ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) kullanılmıştır. Yapı
geçerliliği için Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) ve Barlett testi yapıldıktan sonra faktör analizi yapılmıştır. Tekrar test güvenilirliği
için 6 hafta sonra ölçek 54 katılımcıya tekrar uygulanmıştır.
Bulgular: RDÖ'nün yapı geçerliliğini sınamak amacıyla varimaks eksen döndürme yöntemi kullanılarak faktör analizi
yapılmıştır. RDÖ ?rahatsızlığa dayanma? ve ?rahatsızlıktan kaçınma? olarak adlandırılan iki faktörlü bir yapı göstermiştir.
Cronbach alfa katsayıları ölçeğin tümü için .592; rahatsızlığa dayanma alt boyutu için .670; rahatsızlıktan kaçınma alt
boyutu için .600 olarak bulunmuştur. STAI (Durumluk-Sürekli Kaygı envanteri)'nin Sürekli Kaygı Envanteri ile RDÖ'nün
rahatsızlığa dayanma ve rahatsızlıktan kaçınma alt ölçekleri 0.05 düzeyinde, test yeniden test güvenilirliği ise 0.01
düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.
Sonuç: Analizler, RDÖ'nün Türk üniversite öğrencileri üzerinde yeterli düzeyde geçerlik ve güvenilirlik değerine sahip
olduğunu göstermiştir.
Discomfort Intolerance Scale: A Study of Reliability and Validity
Objective: Discomfort Intolerance Scale was developed by Norman B. Schmidt et al. to assess the individual differences
of capacity to withstand physical perturbations or uncomfortable bodily states (2006). The aim of this study is to investigate
the validity and reliability of Discomfort Intolerance Scale-Turkish Version (RDÖ).
Method: From two different universities, total of 225 students (male=167, female=58) were participated in this study.
In order to determine the criterion validity, Beck Anxiety Inventory (BAI) and State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were
used. Construct validity was evaluated by factor analysis after the Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) and Barlett test had been
performed. To assess the test-retest reliability the scale was re-applied to 54 participants 6 weeks later.
Results: To assess construct validity of DIS, factor analyses were performed using varimax principal components analysis
with varimax rotation. The factor analysis resulted in two factors named ?discomfort (in) tolerance? and ?discomfort
avoidance?. The Cronbach's alpha coefficient for the entire scale, discomfort-(in)tolerance subscale, discomfortavoidance
subscale were, .592, .670, .600 respectively. Correlations between two factors of DIS, discomfort intolerance
and discomfort avoidance, and Trait Anxiety Inventory of STAI (State-Trait Anxiety Inventory) were statistically significant
at the level of 0.05. Test-retest reliability was statistically significant at the level of 0.01.
Conclusion: Analysis demonstrated that DIS had a satisfactory level of reliability and validity in Turkish university
students.