Türk Psikiyatri Dergisi; 2012;23(1):1-8
Şizofrenide Sosyal Bunaltı Bozukluğu Eştanısı: Sosyodemografik ve Klinik Özellikler ile İlişkisi
O Güçlü, M Erkıran, EE Aksu, H Aksu
Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, İstanbul
Amaç: Bu çalışmanın amacı; şizofrenide sosyal bunaltı bozukluğu eştanı varlığı ve klinik özelliklerinin araştırılmasıdır.
Yöntem: Çalışmaya Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikotik Bozukluklar Sağaltım Eğitim ve Araştırma Merkezi tarafından üç aylık süre içinde en az iki bağımsız psikiyatri uzmanı tarafından DSM IV-TR kriterlerine göre şizofreni tanısı ile ayaktan takip edilen, halen iyileşme döneminde olan 23'ü kadın, 79'u erkek toplam 102 hasta ardışık başvuru özelliğine göre alındı. Şizofreni ve Sosyal bunaltı bozukluğu tanıları eksen I bozukluklar için yapılandırılmış klinik görüşme (SCID) kullanılarak konuldu. Hastalar sosyo-demografik ve klinik veri formu, pozitif ve negatif sendrom ölçeği (PANSS), Calgary şizofrenide depresyon değerlendirme ölçeği, Liebowitz sosyal kaygı ölçeği, akıl hastalığına içgörüsüzlük ölçeği (AHİÖ), durumluk-sürekli kaygı envanteri, kısa form (KF 36) ile değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların %21.6'sında (n=22) sosyal bunaltı bozukluğu eştanısı belirlendi. Sosyal bunaltı bozukluğu eştanılı grubun içgörüsüzlük puanları düşük, farkındalıkları yüksekti. Depresyon puanları anlamlı derecede yüksek, işlevsellik düzeyleri ise düşüktü. Sosyal bunaltı bozukluğu görülen hastalarda tipik ve atipik antipsikotikler ile antidepresan sağaltım birlikteliği dikkat çekici idi.
Sonuç: Şizofrenide sosyal bunaltı bozukluğu eştanısı seyrek görülen bir durum olmayıp, yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Bu hastalarda şizofreni tedavisinin yanı sıra sosyal bunaltı bozukluğu eştanısının göz önünde bulundurulmasına yönelik ileri çalışmalar planlanmalıdır.
Clinical Correlates of Social Anxiety Disorder Comorbidity in Schizophrenia
Objective: The aim of this study is to investigate the social anxiety disorder comorbidity and clinical features in schizophrenia.
Method: 102 (23 women and 79 men) outpatients who had been followed in the Psychotic Disorders Unit in Bakirköy Research and Training Hospital for Psychiatry, Neurology and Neurosurgery were diagnosed with schizophrenia according to DSM-IV criteria were included in the study. Schizophrenia and Social anxiety disorder were assessed by a structured clinical interview for DSM-IV. Patients were evaluated with a questionnaire which included demographics, clinical characteristics, Liebowitz social anxiety scale, Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), Calgary depression scale for schizophrenia (CDSS),The Scale of Unawareness of Mental Disorders (SUMD), Short form-36 health survey questionnaire and state-trait anxiety inventory.
Results: In remission, 22 patients (21.6%) had co-morbid social anxiety disorder. Patients with social anxiety disorder comorbidity, had higher levels of awareness. Their depression scores were higher and functional impairments were lower. These patients had been treated with typical and atypical antipsychotics and antidepressants.
Conclusion: Social anxiety disorder comorbidity in schizophrenia adversely affects the quality of life and is not rare. Future studies should be planned with the assesment of social anxiety disorder treatment as well as schizophrenia treatment.
Key Words: