Nöropsikiyatri Arşivi; 2011;48(Özel 2):79-82
Multipl Sklerozda Alemtuzumab
L Azzopardi, A Coles
Department of Clinical Neurosciences, University of Cambridge, UK
Alemtuzumab CD52’ye karşı geliştirilmiş humanize bir monoklonal antikordur. Tek
bir tedavi kümesi ile başlangıçta bir lenfosit deplesyonuna yol açar; ardından
ortaya çıkan düzeltici rekonstitüsyon ise lenfosit repertuarında uzun süreli bir
farklılaşma yaratır. Bir Faz II araştırmada, erken yineleyici multipl skleroz
hastalarında yılda bir verilen iki alemtuzumab siklusunun (toplam 8 günlük
infüzyonla), aktif tedavi kolu ile (interferon beta-1a) karşılaştırıldığında en az beş
yıl sure ile atak sıklığında azalmaya yol açtığı, özürlülüğün artması riskini azalttığı
ve özürlülük ölçütlerinde düzelmeye yol açtığı gösterilmiştir. Alemtuzumab
tedavisi ile ilgili başlıca kaygı, olguların neredeyse %25’inde ortaya çıkabilen
ikincil otoimmun hastalıklardır; bunun olacağı bazal serum IL-21 düzeyleri ile
öngörülebilmektedir. Multipl sklerozda alemtuzumab ile yürütülen Faz III ilaç
araştırmalarının 2012 yılında sonuçlanması beklenmektedir.
Alemtuzumab in Multiple Sclerosis
Alemtuzumab is a humanised monoclonal antibody directed against CD52. After a
single pulse of therapy, it causes an initial depletion of lymphocytes; the resulting
homeostatic reconstitution leads to prolonged alteration of the lymphocyte
repertoire. In a phase 2 trial, two annual cycles of alemtuzumab (eight days of
infusion in total) reduced relapse rate, reduced the risk of sustained disability
accumulation and improved disability measures in early relapsing-remitting
multiple sclerosis when compared to active treatment (interferon beta-1a), over
at least five [year]s. The major safety concern of alemtuzumab as a therapeutic
agent is the late emergence of secondary autoimmunity which has been observed
in up to 25% of treated patients, and may be predicted by baseline serum IL-21
levels. Phase 3 trials of alemtuzumab in multiple sclerosis will report in 2012.