Amaç: Bu çalışmanın amacı Öğrenme Bozukluğu (ÖB) olan çocukların, ÖB olmayan yaşıtlarından ebeveyn
reddine ilişkin algıları ve davranış sorunları açısından farklılık gösterip göstermediğini incelemektir.
Bir diğer amaç, ÖB ile eş tanılı olarak görülen Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB)
gruplar arası görülen farklara bir etkisi olup olmadığını değerlendirmektir. Yöntem: Öğrenme Bozukluğu
tanısı almış 7-11 yaşları arasındaki 53 çocuk (n=27 sadece ÖB tanılı, n=26 ÖB+DEHB tanılı) yaş, cinsiyet,
anne-baba eğitimi ve mesleği açısından eşleştirişmiş 57 çocukla karşılaştırılmıştır. Araştırmada
incelenen değişkenleri ölçmek amacıyla katılımcılara Hacettepe Ruhsal Uyum Ölçeği, Öğrenme Bozukluğu
Belirti Tarama Listesi ve Ebeveyn Kabül/Red ölçeği uygulanmıştır. Sonuçlar: Genel olarak bulgular,
ÖB grubundaki çocukların karşılaştırma grubundaki çocuklara göre ebeveynleri tarafından daha çok
reddedildiklerini ve daha fazla içselleştirme ve dışsallaştırma davranış sorunları gösterdiklerini ortaya
koymuştur. Çocuk algılarına bakıldığında, iki grup arasında anne reddi algılarının benzer olduğu, diğer
taraftan ÖB grubundaki çocukların karşılaştırma grubuna göre daha fazla baba reddi algıladıkları bulunmuştur.
Eş tanılı DEHB'nin etkisini incelemek amacıyla sadece ÖB tanılı, ÖB+DEHB tanılı ve karşılaştırma
grubundaki çocuklar birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma grubundaki çocuklarda hem
ÖB hem de ÖB+DEHB gruplarına göre daha az ebeveyn reddi görülmüştür. ÖB ve ÖB+DEHB gruplarında
ebeveyn reddi açısından anlamlı bir fark yoktur. ÖB+DEHB grubundaki çocukların sadece ÖB tanılı
ve karşılaştırma grubundaki çocuklara göre daha çok davranış sorunu gösterdikleri bulunmuştur. Sadece
ÖB tanılı çocuklar karşılaştırma grubundaki çocuklardan daha fazla içselleştirme sorunu gösterirken
iki grup arasında dışsallaştırma sorunlarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Tartışma: Çalışmanın
bulguları, öğrenme bozukluklarında ebeveyn reddinin önemli bir rol oynadığına ve bu sebeple, ebeveynlerin
de tedavi planında yer alması gerektiğine dikkat çekmektedir.

Objective: The aim of this study was to examine the levels of parental acceptance-rejection and behavior
problems in children with Learning Disabilities (LD). Another goal was to investigate the role of comorbid
Attention Defi cit Hyperactivity Disorder (ADHD) diagnosis on observed group differences. Method: 53
children with LD, aged between 7 and 11 were compared to 57 children (n= 27 LD diagnosis, n= 26
LD with comorbid ADHD diagnosis) who were matched with the LD group on age, gender and levels of
parental education and occupation. In this study, patients were implemented Hacettepe Psychological
Adaptation Scale, Learning Disabilities Sign Scanning List and Parental Acceptance-Rejection Scale for
estimate the variables Results: Findings revealed that children with LD were more rejected by their
parents and showed higher levels of internalizing and externalizing behavior problems than children
without LD. Children's perceptions of parental rejection indicated that maternal rejection did not differ
signifi cantly between the two groups while there was a signifi cant difference in paternal rejection.
Children with LD perceived their fathers as more rejecting than children without LD. LD diagnosis, LD
with comorbid ADHD diagnosis and comparison group children were also compared. Comparison group
children showed lower levels of parental rejection than LD and LD + ADHD groups. LD + ADHD group
showed higher levels of internalizing and externalizing behavior problems than LD only and comparison
groups. While there was no difference with respect to externalizing problems, LD group demonstrated
higher levels of internalizing problems than comparison group. Discussion: Overall, fi ndings of the
study shed light to the importance of parental rejection in learning disabilities and therfore draws attention
to including parents in the treatment plan.