Yeni Symposium; 2011;49(4):225-229
Gözden Geçirilmiş Emosyonel Zekâ Ölçeğinin Türk Poliklinik Hastaları Örnekleminde Kültürler Arası Geçerliliği
E Onur, MJ Sheridan, I Fukunishi, TN Wise
Dokuz Eylül Üniv., İzmir
Fukunushi'nin 65 itemlik Emosyonel Zekâ Ölçeği orijinal formu "Kişinin kendisi ile ilişkisi", "Kişiler arası ilişki" ve "Durumsal" olmak üzere üç temel boyutu ölçmektedir. Daha sonra Amerika Birleşik Devletlerindeki (ABD) bir psikiyatrik ayaktan hasta örnekleminde, 65 item 34 iteme indirilerek, hem ölçeğin tümü için hem de varsayılan bu 3 faktörün ikisi için çok iyi derecede iç tutarlılık olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada 123 psikiyatri hastadan oluşan bir Türk örnekleminde, 34 itemlik formun iç tutarlılığı değerlendirilmiştir. Tüm ölçeğin iç tutarlılığı 0.91 olarak saptanmıştır. Puanlar kişilerarası ilişkiler alt alanı (0.84), kişinin kendisi ile ilişkisi alt alanı (0.90) için yüksek, durumsal alt alan için ise (0.67) düşüktür. Durumsal alan puanlarının düşük olma örüntüsü hem ABD hem de Japon örnekleminde gözlemlenmiştir. Bu verilerle ayaktan Türk psikiyatri hastaları örnekleminde ölçeğin tümü için ve varsayılan 3 alanın ikisinde çok iyi derecede iç tutarlılık gösterdiği ortaya konulmuştur. Bu ölçek kişilerin psikolojik tedavilere uygunluğu değerlendirmede kullanılabilir.
The Revised Emotional Intelligence Scale: Cross Cultural Validation in a Turkish Psychiatric Outpatient Cohort
The original Emotional Intelligence Scale of Fukunishi utilized 65 items, measuring three basic dimensions: Intrapersonal, Interpersonal and Situational. Subsequently, using a sample of 170 U.S. psychiatric outpatients, it was factor reduced from 65 to 34 items that showed excellent internal consistency both overall and for two of its three hypothesized factors. This study examined the internal consistency of the 34-item solution in a cohort of 123 Turkish psychiatric outpatients. The mean age of the sample was 34.5 [year]s (SD=11.2). The internal consistency of the total scale was 0.91. Scores also were high for the Interpersonal dimension (0.90) and the Intrapersonal dimension (.0.84), but not for the Situational dimension (0.67). A similar lower scoring pattern for the Situational dimension has been seen both in US and Japanese outpatient populations. These data suggest that, in a Turkish psychiatric outpatient population, this scale also appears to maintain excellent internal consistency both overall and for two of its three hypothesized factors. This inventory may be suitable to investigate suitability for psychological treatments.