Yeni Symposium; 2011;49(4):209-216
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Tanılı Çocuk ve Ergenlerin Benlik Saygıları ve Yaşam Kaliteleri
Z Göker, E Aktepe, S Kandil
Rize Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Kliniği
Amaç: Bu çalışmada Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı konan 7-15 yaş aralığında-ki çocuk ve ergenlerin benlik saygıları ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya DEHB tanısı konulan, 50 çocuk, ergen ile anne, babaları alınmıştır. Kontrol grubu olarak yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 30 çocuk, ergen ile bunların anne, babaları alınmıştır. Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ) kullanılmıştır.
Bulgular: DEHB'li grupta benlik saygısının kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek olmadığı saptanmıştır. Anne-babaların doldurdukları yaşam kalitesi ölçeğine göre DEHB'li çocukların yaşamlarının tüm kesitlerinde düşük yaşam kalitesine sâhip oldukları bulunmuştur. DEHB'li çocuk ve ergenlerde babanın eğitim düzeyinin yüksekliğinin benlik saygısının yüksekliğini yordadığı tesbit edilmiştir.
Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda DEHB'li çocuk ve ergenlerin benlik saygılarının anlamlı düzeyde yüksek olmadığı ve yaşam kalitelerinin anlamlı düzeyde düşük olduğu tesbit edildi. Bu sonuç, DEHB'li çocukların klinik değerlendirmesinde psikososyal boyutun da göz önünde bulundurulması açısından dikkat çekicidir.
Self-esteem and Quality of Life in Children and Adolescents with Attention Deficit Hyperactivity Disorder
Objective: The study aims at discussing self-esteem and quality of life in children and adolescents with the ages of 7-15 who are diagnosed with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Method: 50 children and adolescents with ADHD diagnosis and their parents are examined and matched 30 children and adolescents who as control group and their parents. Rosenberg Self-Esteem Scale and Children's Quality of Life Scale are used.
Findings: The results obtained are such that the self-esteem value in the group with ADHD is not significant in relation to the control group. According to the quality of life scale forms filled by their parents, it is found out that the children with ADHD diagnosis experience lowness in quality of life with respect to all domains of their lives. In children and adolescents with ADHD diagnosis, it is observed that the highness of the level of education of the father predicts highness in the self-esteem. Discussion and Conclusion: The results of this study suggest that self-esteem in the children and adolescents with ADHD is not significantly high and that their quality of life is significantly low. This is noticeable for it draws attention to the psycho-social dimension in the clinical evaluation of the children with ADHD.