Benzodiyazepinler 1960'lardan bu yana anksiyete ve ilişkili bozuklukların tedavisinde kullanılmaktadır. İyi tolere edilmelerine karşın kullanımları
sırasında bağımlılık, rebound anksiyete, bellek bozuklukları, sedasyon ve kesilme sendromuna ilişkin sorunlar yaşanabilmektedir.
1980'lerde fiziksel bağımlılık ve kötüye kullanım olasılığı nedeni ile kullanımları bir miktar azalmıştır. Ancak, 1990'lardaki araştırmalar
benzodiyazepinlerin önceden madde kullanım bozukluğu olan hastalar hariç, kötüye kullanım gelişen ilaçlar olmadığını göstermiştir.
Bazı araştırmalarda gebelikte kullanımlarının yarık dudak ve damak riskini artırdığı ve doğum sonrası dönemde belirgin kesilme belirtilerine
yol açtığı gösterilmiştir. Benzodiyazepin alan yaşlılarda düşme riski bulunmaktadır. Bu derleme yazısının amacı benzodiyazepinlerin
yan etkilerine ilişkin literatürün gözden geçirilmesi ve bunlara ilişkin alınacak önlem ve başa çıkma yöntemlerinin vurgulanmasıdır.

Benzodiazepines have been used for the treatment of anxiety and related disorders since the 1960s. Although they are well tolerated, their
use is associated with side effects particularly dependence, rebound anxiety, memory impairment, sedation, and discontinuation syndrome.
During 1980s, there was a decrease in benzodiazepine use because of their risks of physical dependence and abuse liability. However,
studies in the 1990s showed that benzodiazepines are not abusing drugs, except in patients who have a preexisting history of substance
abuse. Some investigations suggested higher risk of oral cleft or marked neonatal withdrawal symptoms when using benzodiazepines
during pregnancy. Investigations have shown increased risk of falling in elderly persons taking benzodiazepines. The aim of this article is
to review the literature regarding different side effects treatment with benzodiazepines and to accentuate the keypoints about coping with
these side effects.