Klinik Psikiyatri Dergisi; 2011;14(2):94-102
Şiddet İçeren Suç Davranışı Öngörülebilir mi? Erkek Mahkumlarda Yürütülen Bir Cezaevi Çalışması
H Güleç, MY Güleç, SU Kaymak, M Topaloğlu, İ Ak
Erenköy RSHH, İstanbul
Amaç: Şiddet, sıklıkla suçla birliktelik gösteren önemli bir
toplumsal sorundur. Bu çalışmada, suçlarında şiddet
eylemi olan erkek mahkumların sosyodemografik,
özgeçmiş ve klinik özellikleri ve bu özelliklerin suç
davranışı ve pişmanlık duygusuyla ilişkisi araştırıldı.
Yöntem: Cezaevinde yatan 116 erkek suçlu çalışmaya
alındı. Suçlular şiddet suçu işlemiş (42) ve işlememiş
olanlar (74) olarak iki gruba ayrıldı. Katılımcıların sosyodemografik
verileri, öykü ve mevcut klinik özellikleri yarı
yapılandırılmış bir görüşme ile değerlendirildi. Önceki
şiddet öyküsü, ilk şiddet davranışı yaşı, ilişkilerde sebatsızlık,
iş sorunları, madde kullanımı, kendine zarar verme
ve pişmanlık duygusu sorgulandı. Mizaç ve Karakter
Envanteri "Kendini Yönetme" alt boyutu, Belirti Tarama
Listesinde genel belirti düzeyi ve Plutchik ve van Praag'ın
Dürtüsellik Testi uygulandı. Bulgular: Şiddet suçundan
hüküm giyenlerde iş uyumsuzluğu ve küçük yaşta suç
işleme oranı istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yüksekti.
Ayrıca, bu grupta ruhsal sorunlar da, istatistiksel
anlamlılık göstermemekle birlikte, daha yüksekti. Şiddet
davranışını, geçmişteki ruhsal sorunlar ve iş uyumsuzluğunun
öngördüğü belirlendi. Değişkenlerden hiçbiri
pişmanlığı öngörmedi. Sonuç: İş uyumsuzluğu, küçük
yaşta suç işleme ve ruhsal bozukluk yaşamış olmanın şiddet
içeren suç davranışı için risk oluşturduğu görülmektedir.
Şiddet ve suç davranışlarının anlaşılmasına yönelik
kendi toplumumuza ait verilerimizin olması, şiddet ve
suçu önlemeye yönelik toplumsal ve psikiyatrik rehabilitasyon
çalışmaları için doğru bir temel oluşturacaktır.
Are Offenses Involving Violent Behaviour Predictable? A Prison Study Which Perforned on Male Offenders
Objectives: Violence is an important social problem,
which frequently coexist with offense. In this study,
sociodemografic, historical and clinical features of the
male offenders, and the relationship of these features
with violent behaviour and feelings of compunction has
been investigated. Method: One hundred and sixteen
male offenders were enrolled in the study. Subjects were
separated into two groups as violente offenders (42)
non-violente offenders (74). Participants' history, sociodemographic
data and clinical futures are assessed with
a semi-structured interview. Previous violence, age of
first violent behavior, relationship instability, employment
problems, substance use, self destruction and
compunction were asked. Temperemant and Character
Inventory, Self Directedness Subscale, general symptom
level, Plutchik and van Praag's impulsivity test were
applied. Results: Employment problems and young age
at first violent incident were more common in violent
offenders. In addition, although major mental illnesses
in this group were higher, it didn't show statistical significance.
Major mental illness in the history and employment
problems were predicted violent behavior. None of
the variables was predicted compunction. Conclusion:
The history of the employment problems, the young age
at first violent and the psychiatric disorders are seen to
be the risk factor for the violent behavior in the offenders.
To create data about the understanding of our population
provides a right basic which is necessary for community
and psychiatric rehabilitation interventions dealing
with prevention of violent and offense.