Türk Psikiyatri Dergisi; 2011;22(2):83-92
Madde Kullananlarda Çocukluk Örselenme Yaşantılarının, Madde Kullanma Eğilimi, Benlik Saygısı ve Başa Çıkma Tutumları ile İlişkisi
T Toker, A Tiryaki, G Özçürümez, B İskender
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon
Amaç: Bu çalışmanın amacı madde kullanımı olan ve olmayanlarda çocukluk çağı örselenme yaşantılarının madde kullanma eğilimi, benlik saygısı ve başa çıkma tutumları ile ilişkisini incelemektir.
Yöntem: Bu amaçla 'de netimli Serbestlik? uygulamasına tabi tutulan ve Madde Kullanım Bozukluğu (MKB) tanıları DSM-IV Eksen I Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) ile konan 41 kişi ile sağlıklı bireyler, Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği, Madde Kullanma Eğilimi Ölçeği, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği kullanılarak karşılaştırılmıştır.
Bulgular: MKB olan bireylerde çocukluk çağı örselenme yaşantıları sağlıklı bireylerden daha sık (p<0.001), fiziksel kötüye kullanım puanları (p=0.009) ile Madde Kullanma Eğilimi ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeklerinden elde ettikleri puanlar daha yüksek (p=0.035, p=0.011), başa çıkma tutumlarından ?zihinsel boş verme?, ?soruna odaklanma ve duyguları açığa vurma?, 'a ktif başa çıkma?, ?dini olarak başa çıkma? ve ?duygusal sosyal destek kullanımı? alt ölçek puanları daha düşüktür (sırası ile; p=0.015, p=0.009, p=0.013, p=0.029, p=0.003).
Sonuç: MKB olan bireylerin çocukluk çağında daha yüksek oranda fiziksel kötüye kullanıma uğradıkları; daha düşük benlik saygısına, daha yüksek madde kullanma eğilimine sahip oldukları; kötüye kullanım arttıkça sorun-odaklı başa çıkma tutumlarını daha az, duygu-odaklı olanları ise daha yüksek oranda kullandıkları saptanmıştır. MKB için özgül olmasa da çocukluk çağı örselenme yaşantılarının ruhsal-toplumsal risk etmenlerinden biri olduğu görüşü desteklenmiştir.
The Relationship Between Traumatic Childhood Experiences and Proclivities Towards Substance Abuse, Self-Esteem and Coping Strategies
Objective: The aim of this study was to compare people with substance use disorder with healthy controls in terms of childhood abuse, proclivity towards substance abuse, coping skills and self-esteem as well as the correlation between experiences of abuse in childhood and these variables.
Method: The study group included 41 subjects diagnosed with substance use disorder, who had been sentenced under the respective laws as a result of crimes relating to substance use and possession, and the control group. A sociodemographic Data Form, SCID-I, Childhood Trauma Questionnaire, COPE, Substance Abuse Proclivity Scale and Rosenberg Self-Esteem Scale were applied to all participants.
Results: Childhood trauma history was observed to be more common in the study group than in the control group. When the childhood trauma questionnaire was evaluated, the scores for physical abuse were found to be significantly higher in the study group. COPE subscale scores for mental disengagement, focusing on problems and expressing emotions, active coping, coping through religion and emotional social support usage were significantly lower in the study group. The study group's results on the Substance Abuse Proclivity Scale were found to be higher than those of the control group. On the Rosenberg Self Respect Scale, the study group's scores were higher while the control group was more likely to have high self respect.
Conclusion: People with substance use disorder are more likely to have a childhood history of physical abuse, higher proclivity towards substance abuse and lower self esteem. The level of abuse increases the level of emotion-based coping while decreasing levels of problem-based coping. There is support for the view that that traumatic childhood experiences are one of the psychosocial risk factors related to, although not specific to substance use.