Amaç: Konsültasyon-liyezon psikiyatrisi (KLP), psikiyatristlerin klinik servislerle ilişkilerinin gelişmesi ile klinik psikiyatride önem kazanmaya başlamıştır. Bu çalışmada bir eğitim hastanesinde verilen psikiyatrik konsültasyon hizmetlerinin hastaların sosyode-mografik özelliklerine, istenen kliniklere, isteme nedenlerine, psikiyatrik tanılara ve tedavilere göre dağılımı incelenmiştir. Yöntem: 1 Temmuz 2009- 30 Haziran 2010 tarihleri arasında, Rize Eğitim Ve Araştırma Hastanesi’nde yatarak tedavi gören ve psikiyatri konsültasyonu istenen 18 yaş ve üstü hastaların psikiyatrik değerlendirmeleri, yapılandırılmış bir forma kaydedilmiştir. Tanısal değerlendirme, DSM-IV-TR tanı kriterlerine göre yapılmıştır. Bulgular: Çalışma grubunu psikiyatri dışı kliniklerde yatarak tedavi gören ve psikiyatri konsültasyonu istenen 405 hasta oluşturmuştur. 137’ü (%35.4) erkek, 268’si (%64.6) kadın olan hastaların yaş ortalaması 43±18.6’dir. En sık psikiyatri konsültasyonu isteyen bölümler; iç hastalıkları (%24.2), göğüs hastalıkları (%15.2) ve beyin cerrahisidir (% 13.6). Konsültasyon istemlerinin büyük kısmı; ajitasyon (%27.3), depresif bulgular (%17.0), konsültasyon isteme gerekçesi göstermeksizin hastanın psikiyatrik yönden değerlendirilmesi (%16.8) ve intihar girişimi (%14.1) nedeniyledir. Psikiyatrik tanı dağılımı ise depresif bozukluklar (%31.8), organik mental bozukluklar (%18.3), anksiyete bozuklukları (%15) ve uyum bozuklukları (%14.3) şeklinde sıralanmıştır. Hastaların %65.4’ü antidepresanlarla, %10.8’i antipsikotiklerle, %6.7’si benzodiazepinlerle tedavi edilmiş; %17.1’üne ilaçsız izlem önerilmiştir. Sonuç: Çalışma bulgularımız bu alanda literatürde yayınlanmış çalışmalarla benzerdir.Çalışmamızın sonuçları psikiyatri dışı kliniklerde değerlendirilen hastaların tanı ve tedavilerinin düzenlenmesinde psikiyatrik konsültasyonun önemini vurgulalar nitelitedir.

Objectives: In this study the distribution of psychiatric
consultation in a training and research hospital was evaluated
in terms of socio-demographic characteristics, the
clinics which referred consultation, reasons for referral,
psychiatric diagnoses and treatments. Method: The
psychiatric assessments of the patients, at the age of 18
and over, who were hospitalized in Rize Training and
Research Hospital from 1st July, 2009 to 30th June, 2010
and required to get psychiatric consultation was recorded
on a structured form. Results: Study group consisted
of 405 inpatients treated in other clinics and required
to get psychiatric consultation. The average age of the
patients is 43 ±18.6 and 137 ( 35.4 %) of them are male
and 268 ( 64.6%) of them are female. The most frequent
referrals were from internal medicine (24.2%), chest diseases
(15.2%), and neurosurgery (13.6%) clinics. The
most frequent causes of psychiatric consultations were
agitation (27.3%), depressive symptoms (17.0%), and
evaluation of the patients without indicating any reason
for consultation referral (16.8%) and suicide attempts
(14.1%). The distribution of psychiatric diagnoses was
depression (31.8%), organic mental disorders (18.3%),
anxiety disorders (15.0%) and adjustment disorders
(14.3%). Among all patients 65.4% were treated with
antidepressants, 10.8% with antipsychotics and 6.7%
with benzodiazepines; 17.1% of twere offered to be followed
up without drug treatment. Conclusion:
Psychiatric consultation formal request rate was determined
1.35% in our study. This conclusion is similar to
those of other relevant studies in literature. The results
of our study emphasizes the importance of psychiatric
consultation.